De andere kant van de medaille

Kruis van Verdienste |

SGTMARNALG Marco Eerhart

Medailles. Onlosmakelijk verbonden met de militair. Een officiële blijk van waardering. Ze vertegenwoordigen trots. Ze zijn een erkenning voor onvoorwaardelijke inzet, soms met gevaar voor eigen leven. Elke medaille heeft een verhaal. In deze rubriek vertelt een militair over zijn of haar waardevolste onderscheiding. De andere kant van de medaille…​
 

“De missie kon nog wel eens spannend worden. Althans, die geluiden kregen wij door”, vertelt sergeant van de mariniers Marco Eerhart (38). Hij was in 2007 en 2008 junior-onderofficier operaties binnen een Operational Mentor and Liaison Team (OMLT) in Afghanistan. “Ik kon mij er toen geen beeld van vormen. We waren wel megagoed voorbereid. Iedereen had er zin in. We merkten aan alles dat deze missie iets speciaals was. De OMLT’s leidden mannen van de Afghan National Army (ANA) op. We ondersteunden hen ook tijdens operaties. We zorgden bijvoorbeeld voor luchtsteun en gewondenafvoer.”

Nekharen overeind

“Mijn team moest een nieuw kamp van de ANA bemannen. Kamp Khyber, een locatie die binnen 1 week was opgebouwd. En dat was te zien; het was verre van af. Bovendien lag het niet bepaald strategisch. Het kamp werd regelmatig belaagd. Dat waren de eerste speldenprikjes. Tegen het einde van mijn uitzending werd een operatie gepland in het Kakarak-gebied, op de Westbank. Mijn nekharen gaan nog overeind staan als ik die naam hoor. Wij werden samen met Afghaanse militairen bij de operatie betrokken. Je zag aan hun gezichten dat ze gespannen waren. We wisten allemaal dat er iets ging gebeuren.”

Hel brak los

“Ik was de opvolgend teamleider. Onze opdracht was de vijand te ontdekken en te bestrijden. En eventuele wapenopslagplaatsen te ontmantelen. Al snel kregen we signalen door dat er in ieder geval aan de andere kant van de vallei strijders stonden. We zagen vrouwen en kinderen wegtrekken. Iedereen had door dat het een kwestie van tijd was. Toen brak de hel los. We werden van alle kanten beschoten. Het was een benarde situatie en er werd echt geknokt. Er vielen 2 gewonden onder de ANA-militairen; die moesten zo snel mogelijk worden afgevoerd. Mijn mannen gaven vuurdekking, zodat anderen zich konden terugtrekken. Dat was met gevaar voor eigen leven. Granaten vlogen ons om de oren.”

Kruis van Verdienste

Het Kruis van Verdienste is bestemd voor Nederlanders en niet-Nederlanders die zich in verband met een vijandelijke actie door moedig en beleidvol optreden hebben onderscheiden en daarmee het belang van het koninkrijk hebben gediend. De onderscheiding wordt toegekend door Z.M. de Koning.

Waarom ik wel en mijn buddy niet?

“De hele actie duurde 7 uur. We vroegen luchtsteun aan en voerden de gewonden af. Met het invallen van de duisternis werd het pas rustiger. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik het niet zou overleven. Je doet het gewoon, denkt er niet bij na. Dat is de adrenaline. Toen ik hoorde dat ik werd voorgedragen voor het Kruis van Verdienste, wist ik eerst eerlijk gezegd niet eens wat dat betekende. Ik dacht: waarom ik wel en mijn buddy niet? Dit was een team-effort. Ik zie mezelf niet als held, maar ben wel heel trots op deze medaille. Ik draag deze het dichtst bij mijn hart.”

Bijna alles kwijt

“Heel soms word ik aangesproken op deze medaille. Als iemand mijn verhaal wil horen, vertel ik het. Ik heb het een plek gegeven, al ging dat niet zonder slag of stoot. Het ging heel slecht met mij. Niets interesseerde mij meer. Ik was bijna alles kwijt: mijn huis, mijn vriendin. Het keerpunt was deze medaille. Dat was het signaal om mezelf weer op te pakken. We kregen eindelijk de erkenning voor wat we gedaan hadden. Dat had ik echt nodig. Ik denk er nu alleen nog maar op een mooie manier aan terug. Dit was mijn zwaarste, maar ook mijn mooiste missie.”