Iedereen heeft zijn eigen uitrusting. Enig idee wat collega’s met zich meezeulen? Welke ‘tools’ voor hen onmisbaar zijn? Maandelijks vertelt een landmachter over de essentiële benodigdheden waarmee hij zijn opdrachten uitvoert. Ditmaal de berger van ‘herstel’ met zijn imposante Buffel.
De krachtige Leopard-2 bergingstank draait zijn hand niet om voor het zwaardere herstelwerk, maar ook niet voor uitdagende bergingsklussen bij regen, wind, sneeuw of hagel. Of je nou je MB, Boxer, CV90 of Pantserhouwitser vastrijdt in de drek, de 9 meter lange Buffel trekt je eruit. De berger voert zowel reparaties uit in het veld als op de kazerne. Menig collega heeft weleens z’n vuist gebald van blijdschap als hij in de verte eindelijk de loodzware Buffel aan zag komen rollen.
Harpsluiting
Komt in verschillende maten en met diverse treksterktes. Dit staat altijd ingeslagen in de harpsluiting zelf. De berger heeft de harpsluitingen bij vrijwel iedere klus nodig en kan ze bijvoorbeeld gebruiken om hijsbanden vast te zetten aan de voorkant van de Buffel. De grootste harpen worden gebruikt bij zware bergingen zoals bijvoorbeeld een PzH2000NL die zichzelf in een onmogelijke positie heeft gemanoeuvreerd. Als een sluiting regelmatig vast- en losgemaakt moet worden, is de uitvoering met een borstbout handig.
Las- en snijuitrusting
Gebruikt de berger voor grof laswerk, als er snel even iets moet worden vastgezet of ‘aan mekaar gebakken’. De snijinstallatie komt goed van pas als er bijvoorbeeld een track doormidden moet of bij pantserplaten die zijn kromgebogen en waar je lastig bij komt. De kap voorkomt lasogen, het schort dient ter bescherming van de rest van het lichaam.
Keerschijf
Van deze loodzware discus, die zorgt voor een krachtverdubbeling, heeft de Buffel er 2. Als je tijdens het bergen de lier op een keerschijf zet, kun je ineens 2 keer zoveel trekken. Simpele natuurkunde. En maak je dan ook nog gebruik van keerschijf nummer 2, moet het wel heel raar zijn wil je die PzH2000NL niet kunnen loskrijgen.
Tankcap
Helm met stofbril, shemagh en handschoenen. Allemaal essentiële tools die het rijden op de tank net even iets comfortabeler en veiliger maken. Zonder de stofbril word je gezandstraald dus die gezichtsbescherming is een absolute must. Een berger kan niet zonder. En met de tankcap zit je in het net met je collega’s.
Hoofdlampje
Een berger kan in het donker niet zonder. Al moet ook bergen soms tactisch, in het pikkedonker gaat toch echt dat lampje aan om de kabels op de juiste manier te bevestigen, hijswerk te verrichten en veilig te kunnen werken. Er zit maar 1 knop op waardoor je gemakkelijk kunt switchen tussen wit en rood licht.
Brandstofinstallatie
De Buffel is naast een krachtig bergingsmonster ook een gepantserde Shell of BP en kan ongeveer 1.600 liter diesel meenemen. Met de brandstofinstallatie kan de berger zowel een brandstoftank vullen als leegzuigen. Handig als de dichtstbijzijnde bospomp 286 kilometer verderop is.
Hamer
De 5-kilo variant. Soms zit er voor een berger gewoon even niets anders op dan een gigantische rotklap uit te delen. Zit iets vast en zijn er geen alternatieven komt de hamer uit de toolbox. Tracks breken of juist weer aan elkaar slaan? Typisch klusje voor dit stuk staal.
Hijsjuk
Een handig middel om de krachtbron uit een voertuig van de Leopardfamilie te tillen. Zit standaard op de zijkant van de Buffel. De berger gebruikt hem niet alleen om motoren uit andere voertuigen te halen maar pakt er ook zijn eigen krachtbron mee op indien nodig. Dit kan geheel op de noodhydrauliekpomp, welke op de eigen accu’s werkt.
Korporaal-1 Gert-Jan
Plv commandant Bergingsploeg
431 Hrstpel, 43 Hrstcie, 43 Mechbrig
“In Zweden heb ik ooit eens een gekantelde Boxer moeten bergen. Dat pantservoertuig was met een aardige snelheid van de weg geraakt en in een sloot terechtgekomen. De collega’s die erin zaten hadden geluk gehad. Niemand had serieuze verwondingen. Iedereen was al gewaarschuwd dat de wegen in dat terrein rondliepen en verraderlijk waren, maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Hoe dan ook, de gehavende Boxer lag naast de weg in een dwarssloot die door een duiker in de vorm van een stalen buis onder de weg liep.
Uiteindelijk was 1 Buffel niet genoeg om die Boxer weer op z’n wielen te krijgen. Wij waren niet als eersten ter plaatse, want dat was de Buffel van de A-batterij. Die bergers hadden al snel door dat het tricky zou worden en seinden ons meteen in. Voor we er waren was het alweer een paar uur later want we moest dwars door besneeuwd oefenterrein. Het was in de tijd dat we gebruikersbeperkingen hadden op de keerschijven, dus moest er echt een tweede Buffel aan te pas komen om deze klus te klaren. Eentje trok en eentje hield hem recht. Halverwege het bergen kwamen we erachter dat de Boxer bleef steken op de duiker die onder de weg door liep, waardoor we genoodzaakt waren deze gedeeltelijk weg te snijden. Zoals gebruikelijk was het hele plan al vooraf besproken en berekend en met krijt op het dozerblad getekend.
Het was nog licht toen we vertrokken naar die klus en we hem hadden vlotgetrokken, maar eenmaal terug op de kazerne konden we aanschuiven bij het ontbijt. We hebben de hele nacht doorgewerkt met een mannetje of 10. Er kwam een toolset bij van de Stafbatterij. Die zette z’n kachel aan en begon in het holst van de nacht eten te maken en koffie te zetten onder de Zweedse sterrenhemel. Dat is ook typisch voor ons vakgebied: bergers doen het gewoon allemaal samen en dan maakt het niet of je nu bij een ODB-groep zit of bij een van de pelotons van de Herstelcompagnie.”
