02

Dit artikel hoort bij: KMarMagazine 04

OTC-leerlingen over Onderwijs op Afstand

‘Iedereen doet zijn best, niemand kan hier iets aan doen’

Nathalie Overhein en Amber Looijenga begonnen vorig jaar op het Opleidings-, Trainings- en Kenniscentrum Koninklijke Marechaussee aan de Wachtmeesteropleiding. Een voor een vinkten ze de lessen, modules en examens af op weg naar hun diplomering. Maar met de eindstreep in zicht zorgden de COVID-19-maatregelen ervoor dat de laatste weken van de opleiding anders verlopen dan ze van te voren hadden gedacht. De poorten van de kazerne sloten en het OTC schakelde over naar Onderwijs op Afstand. Beide leerlingen vertellen over hun ervaringen.

NATHALIE OVERHEIN (20)
Leerling Wachtmeesteropleiding (lichting 19-05)

‘Praten tegen een computerscherm is heel anders’

“We hadden net met onze klas de rijopleiding afgerond. Ik was daardoor al 2 weken niet op de Koning Willem III-kazerne geweest. Ik had eigenlijk wel weer zin om naar Apeldoorn te gaan. Ik stond net op het punt om te starten met de laatste module van onze opleiding. Het is dan wel raar als je een bericht krijgt dat je niet naar de kazerne hoeft te komen. Dat was wel even schakelen. Ik vroeg me af hoe het verder zou gaan. Is de opleiding nog wel in juli klaar of verandert de einddatum? Hoe gaan we nu les krijgen en wat gebeurt er met onze examens? Ik ben blij dat we nu online les krijgen en dat de theorie-examens doorgaan. Maar we weten helaas nog niet wat er met de praktijklessen en -examens gebeurt en of onze einddatum hetzelfde blijft. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.

‘Ik moest even uitvogelen wat fijn werkte’

De online lessen waren wel even wennen, praten tegen een computerscherm. Het is heel anders. Ik moest even uitvogelen wat fijn werkte. Soms heb ikzelf of klasgenoten een slechte inbelverbinding. Dan moeten vragen meerdere keren worden herhaald. En ruis op de lijn zorgt ervoor dat je soms wordt afgeleid. We kregen bovendien veel nieuwe lesstof en dan is het fijner als je in een klasomgeving meteen vragen kunt stellen aan een instructeur. Dat directe contact mis ik… net als mijn klasgenoten, even praten, overleggen, de omgeving en gezelligheid. Ik vind het jammer dat er  geen praktijklessen zijn. De lesstof wordt dan vaak nog duidelijker, nu krijgen we voorbeelden van de instructeur. Het is lastig, maar ik weet dat niemand hier iets aan kan doen.

Ik vind ons kader overigens heel betrokken. Ze houden ons op de hoogte van de ontwikkelingen en informeren dikwijls hoe het met ons gaat. Als we vragen hebben over lesstof kunnen we ze gewoon benaderen. Ik merk dat iedereen zijn uiterste best doet om het niveau van de online lessen te verhogen. De instructeurs nemen onze feedback ook serieus, doen er wat mee. Zo is ons bijvoorbeeld gevraagd hoelang een les maximaal moet duren in verband met de concentratie. We hebben aangegeven wat voor ons haalbaar is. We hebben nu vaak 1 les per dag. Nee, geen extra vrije tijd, omdat ik daarna bezig ben met leeropdrachten. Uiteindelijk wil ik gewoon de opleiding afronden. Ik sta te poppelen om aan de slag te gaan. Het marechausseewerk gaat ook gewoon door.”

AMBER LOOIJENGA (21)
Leerling Wachtmeesteropleiding (lichting 19-04)

‘Mijn bevordering verliep via de post’

“Ik had mijn vertrek naar Apeldoorn op de zondag waarop de minister-president een persconferentie gaf, al uitgesteld. Toen ik niets te horen kreeg en net op het punt stond om naar Apeldoorn te gaan, kwam dan toch het bericht dat de kazerne dicht ging. We moesten wachten op nader bericht. Ergens zag ik het wel aankomen, maar het was toch ook onwerkelijk. Of ik onzeker werd? Nee, dat niet. Ik had zoiets van laten we afwachten. Het zal vast wel goed worden geregeld. Daarnaast hadden we als klas het geluk dat we al heel ver waren gevorderd met de opleiding, we waren al bijna klaar. Mijn functieplaatsing bij de grensbewaking op Schiphol is al geregeld. En die lijkt vooralsnog ook door te gaan. Ik heb mijn rooster en teamindeling al gekregen, klaar om te beginnen.

‘Voordelen wegen niet op tegen de nadelen’

Mijn stage van 4 weken werd wel geschrapt en de praktijklessen en -examens afgelast. Dus de focus lag de afgelopen weken op de laatste 2 vakken. In eerste instantie verliepen de online lessen niet ideaal. Een voordeel is dat je thuis je eigen werktempo kunt bepalen, maar dat weegt niet op tegen de nadelen. Ik miste de interactie en uitleg bij het lesmateriaal. De vakken waren best pittig en dan is het fijn als je even een vraag kunt stellen. We gaven dit bij het kader aan en de lesmethode werd aangepast. Dan zie je toch dat iedereen zo goed mogelijk zijn best doet om het voor elkaar te krijgen. Het was voor iedereen even zoeken. Helaas kon ik het geleerde niet in de praktijk oefenen. Ik had dat wel fijn gevonden. Met concrete voorbeelden valt bij mij de theorie vaak nog beter op zijn plaats.

Ik ben nu dus eigenlijk klaar met mijn opleiding. Mijn laatste 2 theorie-examens heb ik succesvol afgerond. Daarvoor moest ik toch naar het OTC, dat was wel bijzonder. De klas werd opgesplitst en je moest handschoenen aan. En na afloop weer zo snel mogelijk de kazerne verlaten. Ik heb wel even contact gehad met het kader. Zodra er meer duidelijk is over de praktijkexamens en de afronding van de opleiding, laten ze het weten. Zij zijn ook afhankelijk van beslissingen die op hoger niveau worden gemaakt. Ik hoop dat onze beëdiging wel doorgaat, een bijzonder moment waar je al een jaar naartoe werkt. Mijn bevordering van mar-3 naar 2 verliep al via de post. Mijn mar-2-strepen zitten nog in de verpakking. Geen idee of ik die überhaupt ooit zal dragen, want misschien dat ik op Schiphol meteen mijn wachtmeester-strepen draag. Ik hoop het snel te horen.”

Tekst: Robert den Hartog | Foto's: Nathalie Overhein en Amber Looijenga