03

Dit artikel hoort bij: Defensiekrant 40

Marine herdenkt ‘oude kameraden’ op Curaçao

Twee marineduikers gingen zestig jaar geleden ‘even snel’ een wapen opduiken in de haven bij marinebasis Parera op Curaçao. Beiden kwamen echter niet meer levend boven water. Dit tragische ongeval werd deze week met een kranslegging en een toespraak herdacht door een afvaardiging van de Defensie Duikgroep (DDG) op de Militaire Begraafplaats aan de Roodeweg in Willemstad.
 

Tekst: Michael Simon | Foto’s: Raily Hans

Het waren de 29-jarige kwartiermeester en duiker Herman Burger, en de pas achttienjarige matroos, kok en hulpduiker Gerrit ten Donkelaar die op 18 oktober 1963 tijdens hun werk het leven lieten. “Iedere derde donderdag in november herdenkt de DDG in Den Helder hen en nog drie andere marineduikers die sinds 1963 omkwamen tijdens hun werk”, vertelt kapitein-luitenant-ter-zee Sander Kool, commandant van de eenheid. “Nu we op het eiland zijn vanwege de oefening DIVEX CARIB 2023, het precies zestig jaar geleden is dat Herman en Gerrit sneuvelden en zij bovendien als enigen van de vijf hier op Curaçao liggen begraven, noemen we hier nu graag hun namen.”

kapitein-luitenant-ter-zee Sander Kool houdt zijn toespraak bij het graf van Gerrit ten Donkelaar en Herman Burger.

Een noodlottig ongeval

Terug naar Koninginnedag van 30 april 1963. De bewoners in het Caribisch gebied maken zich op voor de aubade van schoolkinderen. Ook is er een militaire parade door de troepen van het Commando der Zeemacht in de Nederlandse Antillen.

‘Een herdenking is belangrijk voor de bewustwording’

Voor de bemanning van de toenmalige Hr.Ms. Rotterdam zit de uitzending in de Nederlandse Antillen er dan bijna op. Als laatste ceremoniële inzet neemt een gedeelte van de bemanning nog deel aan een parade door het centrum van Willemstad. Als op een moment van onachtzaamheid een wapen overboord valt, worden de kwartiermeester en de matroos verzocht deze nog ‘even snel’ boven water halen.

Een groet aan de gevallen kameraden.

Tragedie

Maar die zoekactie eindigt in een tragedie. Men vergeet de waterinnamepomp uit te zetten en matroos Gerrit wordt door de zuigkracht in het rooster van de innamebuis gezogen. Herman wil zijn collega vermoedelijk te hulp schieten, maar dat wordt hem fataal. Als herinnering aan het belang van veiligheid op de werkplek is een herdenking volgens commandant Kool erg belangrijk. “Voor de bewustwording. Uit respect voor de bijdragen en het grote offer dat zij brachten en als eerbetoon aan de nabestaanden.”