TerGooi in Blaricum decor voor oefening
Het oude TerGooi ziekenhuis in Blaricum werd deze week omgetoverd tot militaire oefenlocatie. Geen patiënten met klachten of geneeskundig personeel in witte jassen, maar volledig omgehangen mariniers van 12 Raiding Squadron in de verlaten gangen, poliklinieken en slaap- en spreekkamers. De training is een voorbereiding op eventuele inzet van de Marine Spearhead Task Unit die binnen 48 uur overal ter wereld ingezet kan worden en waarvoor deze militairen stand-by staan. Zoals recent in Soedan.
Tekst: kapitein Jessica Bode | Foto: sergeant-majoor Cristian Schrik
Het Gooise ziekenhuis aan de Rijksstraatweg sloot in mei de deuren om te worden samengevoegd met een andere dependance op een nieuwe locatie in Hilversum. Het gebouw werd verkocht, maar wordt in 2028 gesloopt. Tot die tijd staat het gros van het immense pand er verlaten bij.
“En wij maken hier graag gebruik van”, benadrukt troopcommander eerste luitenant der mariniers Gijs. “Steeds vaker vindt ons optreden plaats in verstedelijkt gebied, ofwel Military Operations in Urban Terrain (MOUT). Een civiel ziekenhuis dat tot voor kort nog in gebruik was, simuleert dat heel goed.”
Schaars
Bovendien zijn oefenterreinen schaars en voorspelbaar voor de mariniers die er al zo vaak zijn geweest. “Dit is een nieuwe omgeving. De mannen weten niet wat ze kunnen verwachten”, voegt Gijs toe. “Ander voordeel is dat zo’n ziekenhuis erg groot is met veel verschillende ruimtes. Dat maakt het complex.”
Mariniers trainen een close-quarters battle
En dus vond er deze week een realistisch scenario plaats, waarbij een terroristische organisatie zich in het hospitaal schuilhoudt na een aanslag. Aan 12 Raiding Squadron de taak om de vijand uit te schakelen. Of om in marinierstermen te blijven; een close-quarters battle (CQB).
‘Neemt u plaats’
Via de voormalig hoofdingang waar patiënten zich eerder dit jaar nog naar hun afspraken spoedden, zijn het nu mariniers die doorlopen naar wachtkamer 2A. Op de muur staat ‘neemt u plaats’, maar de militairen laden hier hun wapens. Dan roept iemand ‘PLAY!’ en het scenario begint. Volgens de aangeleerde procedures speuren de mariniers de gangen van poli’s 2, 4, 5 en 6 zorgvuldig af. Langs de gipskamer, richting cardiologie.
‘Freeze right move left, room clear, tango down, show me your hands!’
Termen vliegen om de oren; freeze right move left, room clear, tango down, show me your hands...! Ondertussen wordt bij iedere deurpost een groen breeklicht neergelegd, zodat het voor de collega’s duidelijk is welke kamers al veilig verklaard zijn. “En wanneer ze moeten terugtrekken markeren die lichten de route terug”, vult luitenant Gijs aan.
Labyrint
En dan wordt ineens heel duidelijk wat de luitenant eerder bedoelde met de complexe bouw van een ziekenhuis. Het blijkt een labyrint aan gangen en (dubbele)deuren met ontelbaar veel kastjes, gordijnen en balies. In ieder hoekje kan zich wel iemand schuilhouden. “Het is dus zaak om je mensen goed te positioneren. Je moet voldoende mensen hebben om een gebied uit te kammen, maar weer niet te veel want dan stuit je op elkaar en ben je een makkelijk target voor de vijand. Maar ook weer niet te ver van elkaar vandaan, want dan mis je de samenwerking”, weet een van de mariniers.
Pacemakertechnicus
Ondertussen stomen de mannen gestaag en beheerst door richting de chirurgiepoli, waar tot voor kort nog heel wat agenda’s geraadpleegd werden. De locaties die geen onderdeel zijn van de oefening zijn afgesloten met rood/wit lint. Op de route worden kartonnen vijanden met oefenmunitie uitgeschakeld. Langs de kantoren van de pacemakertechnicus en de poli cardiologie komen de mariniers uiteindelijk uit op de echokamer, waar de woorden ‘endex’ klinken. Ofwel End of Exercise, einde oefening.
Oefenlocatie
Of het voormalig ziekenhuis vaker door Defensie gebruikt zal worden als oefenlocatie is nog onduidelijk. Voordat de sloopkogel erdoorheen gaat zal het pand worden onderverhuurd. 12 Raiding Squadron wil in ieder geval graag eens terugkeren. Liefst net voordat er gesloopt gaat worden, zodat het ‘decor’ niet heel gelaten hoeft te worden.