Tekst Jack Oosthoek
Foto sergeant Gregory Fréni en MCD

‘Er zat gewoon niet meer in’

Medailles bleven uit, toch kijkt het nationaal team tevreden terug op het militair wereldkampioenschap voetbal voor dames. Na twee zeges en evenzoveel nederlagen finishte Oranje in Bunschoten-Spakenburg als vierde. “De speelsters gingen er vol voor, maar de tegenstanders waren simpelweg beter”, concludeert trainer-coach sergeant-majoor Sigi Carrera. Zuid-Korea pakte de titel door in de finale Frankrijk met 1-0 te verslaan.

De speelsters zijn sportief tot op de bodem gegaan

Nederland kende een vliegende start met een 7-0 zege op Ierland. Daarna volgde een (moeizame) 1-0 zege op Griekenland en een 5-0 nederlaag tegen Frankrijk. Zodoende kwam Oranje terecht in de troostfinale, de wedstrijd om de derde en vierde plek die met 4-0 werd verloren van Kameroen.

Fragment uit de wedstrijd tegen Kameroen. Teammanager Strijbos: “Kameroen was fysiek en conditioneel sterker. Het was geen schande om van dit land te verliezen.”

Tot op de bodem

Dat zijn elftal in lijn met de Nederlandse voetbaltraditie geen wereldkampioen werd, vindt Carrera niet meer dan jammer. Belangrijker vindt hij het dat de speelsters sportief tot op de bodem zijn gegaan. “Er zat gewoon niet meer in dan de vierde plaats. De teams waarvan we hebben verloren spelen op eredivisieniveau, wij zijn ‘onderkant Topklasse’.”

Teammanager eerste luitenant Rinaldo Strijbos (links) en trainer-coach sergeant-majoor Sigi Carrera: 'Tegenstanders waren simpelweg beter.'

Gewone werknemers

Wat ook een rol speelde, is dat de meeste landen zich wekenlang met de hele groep konden voorbereiden. Nederland moest het doen met slechts één bijeenkomst per week, vertelt teamanager eerste-luitenant Rinaldo Strijbos. In het dagelijks leven is hij hoofd van de LO&Sportorganisatie op de Strijpse Kampen in Oirschot.

‘Speelsters stonden dag en nacht voor elkaar klaar’

“Volgens de meeste commandanten zijn onze speelsters werknemers die slechts kort kunnen worden gemist. Vandaar dat wij het met zo weinig bijeenkomsten moesten doen. Commandanten moeten echter ook beseffen dat een wereldkampioenschap of ander sportevenement dat naast het normale werk wordt gehouden, veel ‘teruggeeft’. Wanneer spelers terugkeren op het werk borrelen ze van de energie en gaan graag weer aan de slag. Een wereldkampioenschap komt ook de uitstraling van Defensie ten goede.”

"Spelers vertegenwoordigden Defensie waardig", blikken Strijbos (links) en Carrera terug.

Niet gegund

Carrera, begeleider, opleider en trainer van instructeurs die VEVA-studenten opleiden, voegt toe: “Het civiele Nederlandse team dat binnenkort meedoet aan het wereldkampioenschap in Australië is al weken bij elkaar, luxe die ons niet is gegund.” Het neemt allemaal niet weg dat de speelsters Defensie waardig vertegenwoordigden, benadrukken hij en Strijbos. Carrera, in het burgerleven trainer bij VV Nunspeet: “Ze hebben de kernwaarden van ons team uitgedragen. Dat zijn trots, professioneel, eenheid en presteren.” Strijbos: “Het klikte. Staf en speelsters stonden dag en nacht voor elkaar klaar.”

De sfeer zat er in ieder geval goed in.

Anders aanpakken

De datum van het volgende militair WK is nog onbekend. Mocht Oranje zich kwalificeren, dan pakken Carrera en Strijbos zaken anders aan. De voorbereiding kan beter, er komen méér individuele gesprekken, iedereen krijgt meer duidelijkheid over zijn rol in het team. “In dit toernooi is dit niet gebeurd, maar we willen niet voor al te veel verrassingen komen te staan, al houd je altijd ontevreden spelers. Aan ons om dit te verbeteren.” 

Mee voetballen?

Vrouwelijke militairen die goed kunnen voetballen, het niveau aan denken te kunnen én  belangstelling hebben voor een plek in het nationaal elftal, kunnen contact opnemen met teammanager Rinaldo Strijbos (RNJ.Strijbos@mindef.nl).