Tekst André Twigt
Foto sergeant Aaron Zwaal, eerste luitenant Jelle Scherp
Een missie om trots op te zijn
Compagniescommandant majoor Raymond heeft niet een klein beetje samengewerkt. Hij heeft tijdens zijn periode in Roemenië super samengewerkt met eenheden binnen en buiten de Franse multinationale Battlegroup. Samen met zijn Delta ‘Wolven’ compagnie van 11 Infanterie Bataljon Luchtmobiel Garde Grenadiers en Jagers gaf hij recent het stokje door aan een Belgische infanterie-eenheid.
In februari 2022 waren zo’n honderdvijftig militairen van 11 Luchtmobiele Brigade zich aan het voorbereiden op een oefening in Duitsland. Tot Rusland buurland Oekraïne binnenviel. Als reactie daarop verzocht de NAVO de bondgenoten met spoed troepen ter versterking naar de oostgrens te sturen. Zodoende werd de oefening niet in Duitsland afgesloten, maar in Roemenië. En maakten honderdvijftig Nederlandse militairen bij aankomst in het plaatsje Cincu van het ene op het andere moment deel uit van een Franse multinationale Battlegroup.
Deur dicht
“We hebben als 11 Luchtmobiele Brigade onze sporen hier wel verdiend”, blikt Raymond terug. Samen met zijn ‘wolven’ is hij de hekkensluiter van in totaal drie luchtmobiele compagniesmissies. Als eerste was er de Charlie compagnie van 12 Infanteriebataljon ‘Van Heutsz. Die werd opgevolgd door de Delta compagnie van 13 Infanteriecompagnie Stoottroepen ‘Prins Bernard’. Daarna kon Raymond de zaak afronden.
Weer terug op Hollandse bodem
Zijn mannen zijn inmiddels weer in Nederland. Het materieel is deze week teruggebracht naar thuisbasis Schaarsbergen. Met dank aan 200 Bevoorradings- en Transportbataljon, dat met 36 wissellaadsystemen deze klus klaarde.
Openheid
Dat Raymond fantastisch kon samenwerken met de Fransen heeft naar zijn oordeel alles te maken met zijn aanpak. In plaats van pas kennis te maken in het inzetgebied, besloot de majoor met een paar stafleden in zijn privétijd naar Frankijk te rijden voor een tweedaagse kennismaking met de staf van 15-2 Regiment d’infanterie in Colmar. Dat werd enorm gewaardeerd.
“Handen schudden, jezelf voorstellen en vertellen hoe wij in Nederland werken, helpen om wederzijds begrip te kweken. Onze verbale directheid en openheid kunnen confronterend zijn. Het helpt als je de buitenlandse collega’s daarop voorbereidt. Ook het Luxemburgse peloton bezochten we vooraf en ook bij die gelegenheid oogstten we lof.”
Vuursteun
Doordat Raymond en zijn staf een goede verstandhouding hadden met het Franse bataljon hebben ze optimaal, zij aan zij, kunnen oefenen. Zo ook met onder meer Roemeense, Luxemburgse en ook Bulgaarse en Amerikaanse eenheden.
Veertien militairen slaagden voor de Air Assault badge
Bij de Amerikanen slaagden veertien Nederlandse luchtmobiele infanteristen voor de Air Assault Course. Tien dagen lang werden ze fysiek en mentaal getraind. Ze moesten verschillende sporttesten en theorie- en praktijkexamens afleggen om uiteindelijk de Air Assault badge in ontvangst te mogen nemen. Luchtmobiele genisten werkten ook samen met Amerikaanse collega’s en op het gebied van vuursteun werd er samengewerkt met een internationale club gevechtsvliegtuigen en helikopters.
Solidair
Raymond vertelt dat de missie in Roemenië drieledig was. De eerste pijler bestond uit ‘afschrikking en verdediging’. Nederland heeft het afgelopen jaar een capabele en gevechtsgerede eenheid geleverd, die in het uiterste geval kon bijdragen aan de verdediging van NAVO- en EU-lid Roemenië. De tweede pijler was ‘geruststelling’ van de Roemeense krijgsmacht en bevolking.
“We hebben als NAVO laten zien dat we er zijn en dat we solidair zijn met de Roemenen.” Ook was de inzet in Roemenië volgens Raymond een uitgelezen kans om in een realistische veiligheidscontext grootschalig en internationaal te werken aan de gereedheid (pijler 3, red.). “Het is een jaar geweest waarin we als NAVO veel hebben gedaan en hebben betekend. Ik ben er trots op.”
