Voor het geval dát…

Luchtverdediging in Slowakije

Na de Russische inval in Oekraïne staan er tienduizenden extra NAVO-troepen aan de Oostflank. Nederland staat schouder aan schouder met bondgenoten om het NAVO-grondgebied te beschermen. Sinds april ook in Slowakije, waar luchtverdedigers met de Patriot het luchtruim iedere seconde bewaken en beschermen, als dat nodig blijkt. “Ik ging naar Defensie voor het avontuur en kreeg dat vrij snel.”

Korporaal Silke (20) vertelt over zijn missie

“Mijn werk is om de netwerkverbinding tussen de fire unit, het logistieke centrum en het commandocentrum in stand te houden. Dat doen we in een team van drie man. Het is vooral acute probleemoplossing. Hoe goed ingeregeld ook: er kan wel eens een verbinding wegvallen. Dan komen we meteen in actie om te onderzoeken wat er aan de hand is om het probleem te verhelpen.

Met deze missie ben ik echt met mijn neus in de boter gevallen. Ik werk nu een maand of zeven voor de baas. Ik heb de praktijkschool gedaan en hiervoor onder andere in de groenvoorziening gewerkt. Maar ik miste avontuur. Ik wilde de wereld zien. ICT sprak me aan; altijd binnen zitten, dan weer niet. Defensie biedt daar de beste balans in.

Ik kende de verhalen op de Peel, de kazerne waar het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando huist. Een uitzending komt gemiddeld één keer in de tien jaar voor. De kans om naar Slowakije te gaan wilde ik dan ook niet aan me voorbij laten gaan.”

“Vrij uniek, want ik ben een van de jongsten in de eenheid. Mijn ouders schrokken toen ze hoorden dat ik uitgezonden werd. Beelden op het Journaal van Russische troepen in Oekraïne zorgden voor stress. Ik snap het wel: wij zijn thuis zes handen op een buik, helemaal dikke mik. Komt ook omdat de missie zo snel tot stand kwam: van het ene op het andere moment werd duidelijk dat we naar Slowakije gingen. Ik heb ze gerustgesteld met alle informatie die ik had, want voor mij was er ook een hoop onduidelijk.

Nu gaat dat een stuk beter. Contact met thuis is gewoon toegestaan, dat helpt. Ze zien dat het goed met me gaat en dat er qua dreiging weinig aan de hand is. Het is vreselijk wat er in Oekraïne gebeurt en het gebeurt ook nog eens zo dichtbij. Ik maak me niet te druk, zonde van je energie. Tot nu toe voelt deze missie als een grote oefening. Gebeurt er iets, dan zijn we er met zijn allen klaar voor.

Ik ging naar Defensie voor het avontuur en kreeg dat vrij snel. Eerlijk, het is supervet dit nu al mee te maken. Alle collega’s maken er hier het beste van. De sfeer is goed. Ja, je zit een beetje op elkaars lip. Maar als er iets is, dan praat je er met elkaar over. Voor mij is dit een nieuwe situatie. Weet je iets niet, dan helpt een andere collega je. Ik zit hier al anderhalve maand. De tijd vliegt voorbij.”