Tekst kapitein Saminna van den Bulk
Foto Amaury Miller

Sergeant van de mariniers Robin Imthorn begint morgen aan een monstertocht. Hij gaat 25 uur speedmarsen met 45 kilo bepakking. “Als ik één iemand kan helpen, is mijn missie al geslaagd.”

25

“Eén uur voor elke militair die omkwam tijdens de missie in Afghanistan. We mogen de offers die onze mensen hebben gebracht niet vergeten.”

45

“Het aantal kilo’s in mijn rugzak. Een groot gewicht, dat staat voor het gewicht dat militairen geestelijk bij zich kunnen dragen. Het zijn de offers die nog iedere dag gemaakt worden. Vaak in stilte, bijvoorbeeld door schaamte.”

Het zijn symbolische getallen die Imthorn omzet in actie. De sergeant van de mariniers loopt morgen speedmarsend 25 uur lang met 45 kilo bepakking op zijn rug op het terrein van het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. “Het begon als een mentale en fysieke uitdaging voor mezelf. Als niemand het doet, dan doe ik het. Als eerbetoon én om aandacht te vragen voor de mentale gezondheid van militairen.”

Wanneer?

Robin Imthorn begint morgen om 11 uur met lopen op het terrein van het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. Hij eindigt de dag erna om 12 uur. “Ik zit dan waarschijnlijk in een bubbel, maar er gebeurt genoeg omheen. Er is een crossfitbox, er zijn verschillende stands en er worden workouts en yogalessen gegeven. Ook kunnen mensen een stuk met mij meelopen. Een aantal van mijn collega’s gaat dat doen. Echt heel mooi.”

Imthorn staat stil bij de offers die militairen brachten in Afghanistan.

Wond

Dat is sinds 2021 de missie van Imthorn. De militair ging meermaals op uitzending. In 2009 zag hij hoe een voertuig op een bermbom reed. “Twee collega’s lagen voor me op de grond. De één licht-, de ander zwaargewond.” Samen met zijn team redt hij het leven van de zwaargewonde militair. Twee dagen ervoor raakte een andere sergeant uit zijn eenheid ook al gewond. “Alles kwam samen. Het was enorm impactvol, daarna gaat de missie gewoon verder. Klik! En door.”

‘Het werd een steeds grotere wond’

Thuis lukte het hem niet om terug te schakelen. “De ervaring moest een figuurlijk litteken worden. Bij mij werd het een steeds grotere wond. Ik had niet de tools om de gebeurtenissen te verwerken.”

Dat vrat aan hem. Als zijn vrouw bevalt van hun dochter krijgt Imthorn last van paniekaanvallen en woede-uitbarstingen. “Het was één grote cocktail van shit. Negen jaar na de missie liep mijn emmer over. Ik was bang en wilde vooral niemand vertellen hoe ik me voelde. Ik schaamde me. Alles in mijn leven was gebouwd op mijn ‘marinier-zijn’.” Daarom probeert hij zijn werk vol te houden. “Maar als ik op de schietbaan stond, werd ik zenuwachtig bij ieder schot dat eruit ging. Ik belandde in een dal.”

“Alles in mijn leven was gebouwd op mijn ‘marinier-zijn’. Tijdens mijn herstel begon ik een ontdekkingstocht met de vraag: who the fuck ben ik eigenlijk?”

Van militaire naar mentale missie

Hij zoekt hulp, want: “de beerput moest open”. Posttraumatische Stressstoornis (PTSS), luidt de diagnose. Imthorn gebruikt zijn doorzettingsvermogen om zichzelf weer op te bouwen. Met de hulp van therapeuten vindt hij weer plezier in het leven en kan beter omgaan met wat hij heeft meegemaakt. Tegelijkertijd neemt hij een besluit.

‘Wat ik heb meegemaakt gun je niemand. Ik wist dat ik hier iets aan moest doen’

Een duidelijke missie, waar hij zich sindsdien iedere dag voor inzet. Begin 2021 start hij een website en Instagramaccount onder de naam ‘Five Five Out’, waarop hij vertelt over zijn trauma. Al snel regent het reacties.

“Can do! Dat zeggen militairen vaak, om aan te geven dat ze hun problemen eigenhandig moeten oplossen. Als je paniek ervaart, in een depressie zit of PTSS hebt, moet je dit zelf aanpakken. Maar dat hoef je niet alléén te doen. Mensen herkennen mijn verhaal en voelen zich gehoord. Ik wil hen laten weten dat zij er niet alleen voor staan en help hen de hulp te vinden die ze nodig hebben. Ik roep hen op: call for backup.”

KNAK

Naast de website Five Five Out (een militaire kreet die betekent dat je iemand kraakhelder verstaat), richtte Imthorn met KMar-collega adjudant Renaldo Ishaak @knakmoment op. Een Instagrampagina waarop militairen vertellen over hun mentale gezondheid. “Dat slaat enorm aan. We spreken de taal en dagen hen uit over hun gevoelens te praten.”

Mokerbenen

Imthorn is nu sterker dan ooit, vertelt hij. Sport is zijn uitlaatklep. En wat voor één. Om aandacht te vragen voor de mentale gezondheid van de militair, liep Imthorn vorig jaar vijf dagen iedere dag een hele marathon. De speedmars van 25 uur is zijn nieuwe uitdaging. Al in oktober begon hij met de voorbereiding. Hij bracht maanden door in het krachthonk en liep honderden kilometers hard.

Stompen! Het moge duidelijk zijn: de marinier houdt wel van een uitdaging. Toch ziet hij deze actie ook wel als extreem: “Ik heb regelmatig gedacht: waar ben ik aan begonnen? Ik heb volgehouden. Want als ik met deze actie één iemand kan helpen, dan is mijn missie al geslaagd.”

Samen met een personal trainer en een triatleet maakte hij een ongelofelijk zwaar trainingsschema, met een mix van hardlopen en krachttraining. “Je zoekt een balans. Je wil je lichaam niet afbreken, maar opbouwen. Bizar om te zien hoeveel je lijf aankan.”

Hij overwon een knieblessure, oeverloze verveling tijdens het lange lopen en pijn in alle ledematen. Op het laatst trainde de marinier tien tot dertien uur per week. “Ik heb inmiddels aardig mokerbenen”, lacht hij. “Ik ben er klaar voor. Al is het wel een beetje uit de hand gelopen. Er is nu een heel evenement rondom de tocht. Natuurlijk vind ik het spannend. Ik voel wel druk, maar het neemt niet de overhand. Ik heb hier zolang naartoe getraind: nu ga ik het doen ook.”

Hij liep 5 marathons in 5 dagen, speedmarst nu 25 uur. Welke sportieve uitdaging komt hierna? Imthorn lacht. “Geen! Eerst rust, veel eten en slapen. Daarna zie ik weer verder.”

Doneren?

Het sportieve avontuur van Imthorn kan de marinier een registratie in het Guinness World Records opleveren. Nog nooit eerder voltooide iemand een speedmars die zo lang duurde en met zoveel gewicht. Eerlijk: “Dat record interesseert me niet, ik hoop dat ik hiermee vooral bewustwording creëer. Ik heb een sportfonds opgericht voor mensen met hoog-risicoberoepen bij bijvoorbeeld politie, Defensie en de brandweer, die mentaal ‘geknakt’ zijn. Met het ingezamelde geld staan we hen, hun nabestaanden en/of hun thuisfront bij: met  sport en beweging gaan we aan de slag met het trauma. Als mensen willen doneren, kan dat hier.”

https://supportanddonate.com/doneer-pagina/6281/doneren-robin-imthorn-robin-imthorn.”