Cadetten leren van elkaar

Defensity College meets Yorkshire Officers’ Training Regiment

Vaandrig Ytze en zijn Britse teamgenoot officer-cadet Parees laten hun wapens even rusten op de borst, de handen vrij. Met zoveel vips én de pers op bezoek is de kans op een onverwachte aanval op hun Forward Operating Base onwaarschijnlijk. De student aan het Defensity College en de Yorkshire Officers’ Training Regiment (YOTR) werken voor het eerst samen tijdens de oefening Dalesman Wanderer.

Vijftig Nederlandse militair werkstudenten en honderddertig Britse officer cadets trainden de afgelopen twee weken met elkaar rond Schaarsbergen en Amersfoort. “Het is mooi om te zien hoeveel ze hier van elkaar leren”, zeggen commandant YOTR kolonel Adam Wilson en zijn Nederlandse collega luitenant-ter-zee 1 Erik Noordam.

“Nederland wil de komende jaren een voortrekkersrol spelen in het verbreden en verdiepen van de internationale samenwerking. Met een oefening als deze doen jonge militairen hier al in een vroeg stadium van hun carrière ervaring mee op”, aldus Noordam.

Stoffig

Ook deze dag klaagt niemand over het weer, een eigenschap die Nederlanders en Engelsen in ieder geval delen. Het is hier en daar misschien een beetje stoffig op de schietbaan naast de Oranjekazerne, thuisbasis van 11 Luchtmobiele Brigade, maar overal is actie.

De Britse collega’s zijn afkomstig van elf universiteiten in het graafschap Yorkshire en belangrijkste steden Leeds, Sheffield en York. Zij krijgen van schietinstructeur sergeant-majoor Odji uitleg over de Nederlandse Colt C-7. De Glock waarmee ze eerder in de weer zijn geweest, heeft dan weinig geheimen meer voor beide kampen. Het Nederlandse standaard wapen is geheel nieuw voor de Engelsen.

“Het zwaartepunt ligt vooraan het wapen. Anders dan onze SA80”, constateert Max, aan de strepen op zijn mouw te zien een tweedejaars deelnemer aan de YOTR. Hij schiet zijn twee houders met ieder vijf patronen echter makkelijk weg. “Dat doe je zeker niet slecht”, constateert Odji.

Kleurrijk

Buiten de baan schelt de stem van de kleurrijke colour sergeant Richard Fox met gemak over het geknal heen van de klein kaliberwapens. De oud-beroepsmilitair jaagt zijn studenten, ondersteund door een indrukwekkend arsenaal aan krachttermen, over een veldje. “Laat het maar uit je hoofd om de piketpaal aan te raken, anders kun je nog een t**ing-rondje rennen. Jullie zijn te traag!”, roept hij, zijn lach inhoudend. De groep krijgt instructie voor het man-tegen-mangevecht, compleet met bajonet. Niet bepaald dagelijkse kost voor een Nederlandse militair, laat staan voor een werkstudent.

Paars

Het Defensity College (DC) en Yorkshire Officers’ Training Regiment lijken best veel op elkaar. Maar juist de kleine verschillen maken de samenwerking interessant en waardevol. "Zo zijn onze studenten allemaal ingedeeld bij de landmacht (Army) en in Nederland bij verschillende krijgsmachtdelen", constateert de Britse reservist majoor Steve Jones. Hij regelt de zaken samen met luitenant der mariniers Koen Castelein, hoofd van het team Opleiden en Trainen bij het DC. “Bij ons werken de studenten in deeltijd, voornamelijk in de tweede helft van hun studie."

Groen

Het ‘groene deel' speelt bij het Yorkshire Officers’ Training Regiment dus juist een grote rol en het gaat om jongeren die veelal aan het begin van hun studie staan, legt majoor Jones uit. “Ze blijven normaal gesproken drie jaar bij ons, waarbij militaire training, outdoor sports training, het sociale aspect en teamsport de vier belangrijkste zuilen zijn. We mikken erop een aantal van hen te behouden voor de landmacht. Is het niet als beroeps, dan net als ik als reservist.”

Ondertussen gaan de diverse groepen, waarin niet alleen de nationaliteiten maar ook de ervaring is gemixed, op Schaarsbergen langs de onderdelen. “Die draaien om leiderschap, communicatie en planning”, legt majoor Hunt van het 5e Bataljon Royal Regiment of Fuseliers bij het kaartlezen uit. “Hier zie je dat de Nederlandse studenten daarin wat verder zijn, maar onze mensen hebben meer praktische ervaring. Dat past heel goed bij elkaar.”

Weinig slaap

Diezelfde ervaring heeft vaandrig Ytze, die met officer-cadet Parees wacht loopt bij de Forward Operating Base op oefenterrein De Vlasakkers bij de Bernardkazerne in Amersfoort. Volgens majoor Andy Wyatt een perfecte omgeving voor Dalesman Wanderer.

“Deze hele oefening is qua leermomenten voor de deelnemers second to none (ongeëvenaard). We hebben een uitdagend programma, maar de inzet blijft echt honderd procent. Ze krijgen in korte tijd twaalf scenario’s voorgeschoteld en is er weinig gelegenheid om te slapen. Dat is een kwestie van goed plannen voor de leiders. Ook wanneer ze de ‘helibus’ kunnen inzetten (een helikopter werd gesimuleerd met een bus, red.)”, grapt hij.

MIND

“Mortieraanvallen, bendes die voedsel en wapens willen stelen, burgers aan de poort en oefengewonden”, somt student Energy Science aan de Master Universiteit Utrecht Ytze de voorbije evenementen op.

Tot voor kort zat hij rustig aan een bureau, in deeltijd bij de experimentele tak Military Innovation By Doing (MIND). Nu dus in het veld met zijn Britse kompanen. “Interessant kijkje in elkaars keuken. En de wisselwerking is prima, met hun bredere ervaring in militair optreden. Dat is niet het enige verschil. Ook het materieel is anders. Kijk maar naar onze slaapmatjes. Wij kunnen ze opblazen en dat ligt een stuk comfortabeler, maar je moet wel tijd krijgen om ze ook weer leeg te maken. Zo heeft ieder z’n ding.”