Tekst Evert Brouwer
Foto korporaal 1 Harm Mooibroek/Paris Hidden (video)
Deelnemers lopen en fietsen duizenden euro's bij elkaar
“Eindelijk, we gaan weer”, zegt commandant 43 Gemechaniseerde Brigade brigadegeneraal Roland de Jong enthousiast. Samen met nog circa twaalfhonderd andere wandelende, hardlopende en fietsende (oud-)militairen nam hij gisteren deel aan de Grebbeberg Masters. Na twee jaar afwezigheid ging het sportevenement in de bossen rond Rhenen weer van start.
De deelnemers leverden niet alleen een sportieve topprestatie onder zware omstandigheden, maar zamelden ook nog eens €8.995 in voor het Fonds Gehandicaptensport. En aan het einde van de dag kwam daar nog een bijzonder extraatje voor dat goede doel bij.
Glimlach
Organisator, projectofficier majoor Ivan van 43 Gemechaniseerde Brigade, loopt met een brede glimlach over het terrein. Niet alleen vanwege de prachtige opbrengst voor de gehandicaptensport. Ook omdat het evenement op wat pietluttigheden na, liep als een trein. “Het betekent dat onze voorbereiding goed is geweest”, zegt hij.
‘Aan het begin van oorlog in Oekraïne was iedereen met andere zaken bezig’
En daar is veel werk in gestopt. “Flexibiliteit was het toverwoord”, aldus de ‘projo’. In 2020 en 2021 kon Grebbeberg Masters niet doorgaan vanwege coronamaatregelen. Binnen diverse kazernemuren werd louter een alternatief evenement gehouden. En ook deze negende officiële editie stond tijdelijk op pauze. “Aan het begin van de oorlog in Oekraïne was iedereen bij Defensie met andere zaken bezig. Heel begrijpelijk”, reageert de majoor.
Ereveld
Ivan prijst zich gelukkig met ‘zijn’ ploeg. “Een kernteam van dertig militairen en daar omheen nog een groep van honderd betrokkenen. Iedereen doet dit naast het dagelijkse werk en daar kwamen factoren als de coronacrisis en Oekraïne nog bij.” Het was dus een soort bevrijding op de historische locatie die de Grebbeberg is. In de meidagen van 1940 werd er zwaar gevochten en het is ook niet voor niets dat hier het Militair Ereveld is gevestigd.
‘Goed insmeren en pas op de eikenprocessierups’
Insmeren
Een uur voor de start, als de zon nog niet met volle kracht het prachtige natuurterrein met tropische temperaturen verwarmt, is 105 Geniecompagnie Waterbouw al met tien man paraat. Ze luisteren goed naar het advies van ‘spreekstalmeester’ adjudant André Wijnberger. “Goed insmeren en pas op de eikenprocessierups”, is zijn advies.
“Zes van ons gaan hardlopen en vier leggen het parcours op de fiets af”, meldt sergeant der eerste klasse Jan-Jorrit, terwijl hij zonnebrand factor vijftig op de armen smeert.
Debuut
Oud-marinier en Nieuw-Guineaveteraan Jelis Roodbeen sr. (80) zit dan al lang met zijn vrouw Susan op een bankje te wachten op de start. Beiden gehuld in een T-shirt van het Korps. Hij, in bezit van het Draaginsigne Gewonden, is maar wat blij dat de Grebbeberg Masters eindelijk doorgaat. Want wandelen, dat doen ze graag.
‘Sinds ik kunstknieën heb, gaat de Vierdaagse niet meer’
De veel jonger ogende Veenendaler woont ‘om de hoek’ bij de Grebbeberg, maar toch is het hun debuut. “We hebben twaalf keer de Vierdaagse van Nijmegen gelopen, maar sinds ik kunstknieën heb gaat dat niet meer. Met de Grebbeberg Masters kunnen we rustig door het bos lopen, waarvan we elke boom zo’n beetje kennen. Vandaar dat we ons hebben ingeschreven, maar ook om collegaveteranen te steunen”, vertelt Roodbeen.
Geen wedstrijd
Tijdens het evenement staan gewonde (oud-)collega’s zoals Roodbeen centraal. Of zoals generaal De Jong het zegt: “Vandaag staat in het teken van saamhorigheid, het leveren van een sportieve prestatie en steun aan onze gewonde collega’s. Geen wedstrijd dus, maar een dag waarop we samen met onze gewonde collega’s sporten. En dat is ontzettend belangrijk.”
Maten
De Grebbeberg Masters bestaat uit verschillende onderdelen, met één competitief en meteen het zwaarste onderdeel: de ploegenestafette. Zes atleten moeten hierbij in vier uur zo vaak mogelijk het parcours van 2,7 kilometer afleggen. Het Mariniers Opleidingscentrum weet tot een duizelingwekkende negentien rondjes te komen, maar de punten voor de snelste ronde ging naar een van de genisten van 105 Geniecie WB (10.12 minuten). Ze zijn dus niet alleen rap op het water.
Wounded Warriors
Maar het gaat bij de Grebbeberg Masters dus vooral om deelnemen én de steun voor veteranen. Wandelen over twee afstanden (negen en negentien kilometer), fietsen en een parcours voor zowel de racefiets als mountainbike zijn de recreatievere onderdelen.
‘Het voordeel van de Grebbeberg Masters is dat niets móét’
Zoals voor Srebrenica-veteraan (Dutchbat I) en oud-politieman Pieter, relaxend in de schaduw met de racefiets in de hand. Hij gaat voor het eerst in twee jaar weer op pad met zijn ‘maten’ van het Wounded Warriors Cycling Team. “Ik heb een hartinfarct gehad en hoop vandaag weer lekker te kunnen meefietsen. Het voordeel van deelname aan de Grebbeberg Masters is dat je niet hóéft. Ik kan voor zeventig kilometer kiezen, ook na 35 kilometer stoppen als het niet wil.”
Geld in het laatje
De deelnemers aan de Grebbeberg Maters brachten in korte tijd bijna negenduizend euro bij elkaar. En daar kwam nog een extraatje bij, want sergeant-majoor Patrick had een mooie verrassing. Bij vertrek uit Afghanistan vorig jaar, bleek het potje voor activiteiten van de barcommissie op kamp Dutch Mountain nog goed gevuld. “Er zat nog 1.054,80 euro in. Daarvoor moest een bestemming worden gevonden. Het leek me een goed idee omdat vandaag te doen.”
Het mooie bedrag werd overhandigd aan Cees Wijburg, in militaire kringen hét boegbeeld van het Fonds Gehandicaptensport. “Sport voor gewonde militairen is belangrijk voor onze stichting. Met deze giften kunnen we zeker weer mooie initiatieven helpen. Sport moet voor iedereen de normaalste zaak van de wereld zijn.”
