Tekst Evert Brouwer
Foto Paul Tolenaar
Veva studenten marcheren voor veteranen
Een debuut dat naar meer smaakt, al mag de temperatuur wel een paar graden lager. Door het hele land deden vandaag leerlingen van de mbo-opleiding Veiligheid en Vakmanschap mee aan de actie VeVa Marcheert! Een manier om aandacht te vragen voor het belang van het militaire vak én Veteranendag van volgende week.
”Hiermee laten studenten zien dat zij veel meer in hun mars hebben dan het scrollen door TikTok of het kijken naar Netflix”, verduidelijkt initiatiefnemer Sascha van Well, onderwijsinstructrice bij ROC Nijmegen.
Lange mars
Voor bushalte A bij station Zwolle zijn ze al herkenbaar, de VeVa-studenten op weg naar het Deltioncollege. Op het sportveldje staan daar 160 leerlingen van de opleiding Grondoptreden en studenten Beveiliging, Logistiek, Techniek en Zorg klaar voor een mars van respectievelijk negentien en vijftien kilometer. Wachtend met de rugzak beangstigt het vooruitzicht van een lange mars, in hoog tempo, de meesten niet. “Smeren en hydrateren”, roept sergeant-1 Boudewijn voor de start als het zonnetje nog verscholen is achter een licht wolkendek. Na een uurtje lopen is de hemel al blauw.
“Het is goed te doen”, zegt Thijs (“Ik wil bij de Koninklijke Marechaussee”) bij de eerste rustplaats, zo’n acht kilometer onderweg. Zijn ‘maten’ Fabian (“...naar het Korps Mariniers”) en Merlijn (“...zeker naar de Pantsergenie”) rusten wat in de schaduw. “Er is een lekker briesje, dat maakt het plezieriger”, zegt hij.
Hart onder de riem
Een kleine groep in een wit T-shirt valt op in het verder groene gezelschap. ‘Sietse, vandaag rammen we voor jou!’ luidt de boodschap. “Eén van onze jongens is ernstig ziek, hij had hier wat graag bij willen zijn. Met deze actie steken we hem een hart onder de riem”, legt groepscommandant wachtmeester der eerste klasse Danny uit. Zijn leerlingen lopen stage bij 13 Infanteriebataljon Luchtmobiel en in Doorn bij het Korps Mariniers. “Een goeie groep”, constateert hij.
Rivierkazematten
De Zwolse routes gaan langs plaatsen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de historie van de vrijheid. Ze passeren tweemaal bruggen over de IJssel, met aan de voet de bekende rivierkazematten die in de Tweede Wereldoorlog een verwachte Duitse inval hadden moeten tegenhouden.
“Een stukje historie meepakken, grenzen verleggen, doorzettingsvermogen en teamspirit, dat is het doel van vandaag", legt oud-militair en Kosovo-veteraan Laurens Klijnsma uit.
Veteranen
Centraal in het programma staat het oorlogsmonument in het Ter Pelwijkpark, waar leden van de Veteranen Vereniging Zwolle hun ervaringen delen. Zoals oud-marinier Ted Hielckert, bijna 82, die drie oorlogen meemaakte. “Als kind de bezetting door Japan in de Tweede Wereldoorlog, de revolutie in Indonesië en als marinier twee jaar in Nieuw-Guinea. Ik geef nog steeds les als veteraan in de klas en dat blijf ik ook doen. Het houdt me jong.”
Oud-marinier Ted Hielckert maakte drie oorlogen mee
Hielckert krijgt met zijn verhalen de volle aandacht van de jongeren en dat is nu precies de bedoeling. “Dit evenement gaat over het verleden, maar is ook gericht op het heden. Zoals de situatie in Oekraïne en de toekomst van de student binnen Defensie”, legt VVZ-voorzitter kolonel Bas van den Berg uit.
Witte anjers
Het is daarna nog twee kilometer lopen terug naar school. Daar reikt voorzitter Van den Berg witte anjers (het symbool voor Veteranendag) en de eerste coins (munten) uit van de Stichting Hulp voor Helden aan Thomas (de oudste) en Leander (de jongste deelnemer) . Als bewijs dat ze de mars goed hebben afgelegd.
Coins en witte anjers uitgereikt op 'marsdag'
Hij zegt: “De Veva studenten zullen later met plezier terugkijken op de tijd die ze met elkaar hebben doorgebracht. Misschien kies je daarom wel voor het beroep van militair. Tijdens je dagelijkse werk, of dat nu in Nederland op een kazerne, tijdens uitzendingen of oefeningen is, doe je constant nieuwe kennis en ervaringen op. Zo verleg je je fysieke en mentale grenzen, leer je te vertrouwen op jezelf, ontwikkel je een oog voor je omgeving en ontdek je dat zelfstandig zijn niet hetzelfde is als alles alleen willen doen.”
Bijzondere bevrijding
Zwolle kent een bijzondere bevrijding in de Tweede Wereldoorlog, op 14 april 1945. Die dag is onlosmakelijk verbonden met de naam van de Frans-Canadese korporaal Leo Major. Hij was ingedeeld bij het Régiment de la Chaudière.
De infanterist werd samen met zijn vriend Willy Arsenault op verkenning gestuurd om te kijken of er in de stad nog verzet van de Duitsers was te bespeuren. Ze stuitten inderdaad op de vijand en in een vuurgevecht werd Arsenault dodelijk getroffen. Leo Major wist twee van de schutters te doden en de rest te verjagen. In plaats van terug te keren naar zijn eenheid, ging Major alleen verder de stad in. Daar kreeg hij contact met Nederlandse verzetsstrijders. Met hun hulp en al het lawaai dat hij expres maakte, kon hij een Duitse officier ervan overtuigen dat de stad omsingeld was door duizenden Canadese troepen. Tegen de volgende morgen waren de Duitsers uit de stad verdwenen.
Op 14 april 2005, precies zestig jaar nadat hij Zwolle bevrijdde, ontving Leo Major een medaille die hem tot ereburger van Zwolle maakte. Ook werd er in 2009 een straat naar hem vernoemd. De Leo Marjorlaan is een stuk van de Zuidbroeklaan waarbinnen Major in de oorlog Zwolle binnenkwam.