Kinderdag Doorman geeft 'gaaf' inkijkje

‘Belangrijk om te weten waar geliefden verblijven’

Een rondleiding over het grootste schip van de Koninklijke Marine is op zich al bijzonder, maar als het de werk- en woonplek van bijvoorbeeld je vader, moeder, oom of tante is, krijgt zo’n bezoekje een wel hele bijzondere lading. Net voordat Zr.Ms. Karel Doorman vorige week het ruime sop koos, werden tachtig kinderen van bemanningsleden aan boort verwelkomd voor de Kinderdag.

“Het is belangrijk om te weten waar hun geliefden verblijven als ze langere tijd op missie zijn”, vertelt organisator adjudant Gerard Laurenssen. Belangrijk, maar natuurlijk ook hartstikke leuk voor de bemanningsleden én de organisatie. “Als ik naar alle blije en bezwete kindergezichten kijk, weet ik zeker dat we het volgend jaar opnieuw organiseren."

Patat, kipnuggets en ijsjes

Als commandant kapitein ter zee Elzo Jansen in zijn welkomstspeech de woorden ‘patat, kipnuggets en ijsjes’ laat vallen, klinkt luid gejuich door de longroom. “Als mijn kind nu maar niet denkt dat dat elke dag het menu is als ik aan het werk ben,” grapt chef d’equipage adjudant Atze de Boer.

Populaire attractie

De boeien op het helikopterdek zijn een populaire attractie. Bemanningsleden helpen de kinderen met zware brandslangen, zodat ze de boeien met een dikke waterstraal kunnen raken. Het is de tweede keer dat de Kinderdag op deze manier wordt georganiseerd. “Speciaal voor kinderen onder de twaalf jaar, omdat zij niet mogen meevaren op onze jaarlijkse, varende familiedag”, vertelt organisator adjudant Gerard Laurenssen, Chef Logistieke Dienst van Zr.Ms. Karel Doorman.

Speurtocht

Doormiddel van een speurtocht over de dekken en door de belangrijkste ruimtes aan boord, weten de kleintjes nu waar hun ouders zoveel tijd doorbrengen als ze niet thuis zijn. Ze leren dat het schip kanons heeft als bewapening, een snelheid van achttien knopen (circa 33 kilometer per uur) kan halen en zo groot is als twee voetbalvelden achter elkaar. Maar wat pas écht tot de verbeelding spreekt, is als commandant kapitein ter zee Elzo Jansen vertelt dat de ‘garage’ van het schip ruimte genoeg heeft voor een springkussen.

‘Waait papa’s schip niet om?’

Zr.Ms. Karel Doorman staat een lange reis te wachten. “Door de huidige, onzekere situatie weten we niet of er halverwege zomerverlof mogelijk is,” vertelt adjudant Atze de Boer. Vandaag krijgt zijn zoon eindelijk beeld bij waar hij dan al die tijd is. “Kyan vroeg zich bij de laatste voorjaarsstorm af of het schip van papa niet zou omwaaien. Toen we kwamen aanlopen en 'm zagen, begreep hij gelijk dat dat niet zomaar ging.”

Veiligheid boven alles

Veiligheid boven alles en dus krijgen de allerkleinsten echte bluskleding aan.

Blije en bezwete gezichten

De bemanning op de brug stelt de familieleden gerust: wie het schip bestuurt krijgt veel hulp. Onder meer van collega’s die (buiten) op de uitkijk staan.

Ziekenzaal

Aan een hospitaalbed in de Role-3 is de letter ‘N’ vastgemaakt. Het is de een-na-laatste letter van de speurtocht. De uitkomst ‘Alle Hens’, kunnen veel kinderen al raden en zo komt de tocht bijna tot een einde.

De ziekenzaal is het domein van sergeant-majoor logistieke dienst geneeskundige dienst Tamara van Donselaar. “Voor wie iedereen bang is, terwijl ze juist iedereen beter wil maken”, grapt een collega. Ook vandaag doet Tamara haar uiterste best om vele knuffels van pleisters te voorzien, zodat iedereen straks weer gezond van boord stapt.

Wegwijs

“Het klinkt misschien raar, maar nu ik dit allemaal zie weet ik dat mijn pa veilig is” vertelt Aisha (19) op de brug. “Ik vind het grappig dat hij iedereen kent, iedereen hem kent en blind de weg weet door alle smalle gangen.”

Vader Wouter Degen, luitenant ter zee 1 (LD) en Hoofd Logistieke Dienst, loodst trots zijn drie dochters het schip door. Hij vertelt over hoe het andere schepen kan voorzien van duizenden liters diesel, over de helikopters op het achterdek en het indrukwekkende boordkanon. Mila (18) en Minoa (8) zijn het meest benieuwd naar de hut. Daar concludeert Mila: “Ik vind het gaaf, maar denk toch niet dat varen iets voor mij zou zijn.”