Tekst Jopke Rozenberg-van Lisdonk
Foto sergeant Aaron Zwaal
Reaper heeft kennis als wapen
Vanuit de cockpit op de grond stuurt vlieger ‘Hook’ afgelopen woensdag voor het eerst het onbemande verkenningsvliegtuig MQ-9 Reaper de lucht in. Het elf meter lange vliegtuig maakt daarmee officieel zijn entree binnen de luchtmacht. Vanaf Curaçao, want daar zijn de weersomstandigheden en de beschikbaarheid van het luchtruim opperbest om het toestel de komende tijd te beproeven.
Ruim dertig graden en een klein stapelwolkje; de weercondities zitten, niet geheel verrassend voor zo'n tropische locatie, mee voor deze eerste vlucht. Na een aanloop over de runway stijgt het gloednieuwe toestel met spanwijdte van twintig meter op.
"Een willekeurig propellervliegtuig maakt meer geluid", schat luitenant-kolonel Boudewijn Roddenhof in. Hij is commandant van het 306 Squadron, de eenheid die in 2018 werd (her)opgericht en waartoe dit nieuwste wapensysteem behoort. “Naar dit moment is jaren toegewerkt, ook in de jaren voor de oprichting werden uiteraard al voorbereidingen getroffen.”
Wapensysteem
Het onbemande verkenningsvliegtuig MQ-9 Reaper is, net als andere vliegtuigen en helikopters van de luchtmacht, een wapensysteem. Dat wekt de suggestie dat er wapens en/of munitie aan boord zijn, maar dat is niet het geval. Al denkt de politiek er op dit moment wel over na om de toestellen in de toekomst te bewapenen zoals andere Reapergebruikers ook al sinds jaar en dag doen. De Reaper is op dit moment uitgerust met geavanceerde radar- en camerasystemen, waarmee grondpersoneel inlichtingen kan verzamelen. Kennis is macht, wat dat betreft ook wapen.
Vinkjes zetten
Glunderend staan de mannen en een enkele vrouw van het veertigkoppige detachement langs de flightline van vliegveld Hato op Curaçao. “Dit is toch gaaf?”, zegt Roddenhof met een lach van oor tot oor.
‘Ontdekken waar de limieten liggen’
De vlieger en sensoroperator die vanuit een container langs de flightline de eerste trainingsvlucht uitvoeren, hebben de eer om ook de eerste vinkjes te zetten op het lijstje uit te voeren testen. Roddenhof: “We gaan het vliegtuig en grondstation, maar ook de radar en camera’s testen. Daarmee beproeven we ons operatieconcept in de praktijk en ontdekken we waar de limieten liggen. De bijbehorende procedures gaan we daarbij zo efficiënt mogelijk inregelen.”
Wat kan de MQ-9 Reaper?
Het (informatie)wapensysteem kan 18 tot 24 uur op ruim vijftien kilometer hoogte zowel boven land als zee observeren. De radar- en camerabeelden worden uitgelezen door PED-cel (Processing, Exploitation and Dissemination) op Vliegbasis Leeuwarden. Analisten maken er inlichtingenproducten van voor hun partners binnen de krijgsmacht en de overheid. De cel is al enige jaren operationeel. Zo ondersteunde het sinds mei 2018 bijna drie jaar de anti-ISIS-coalitie in Afghanistan en Irak. Dat gebeurde door de grondtroepen te informeren over eventuele dreigingen in hun omgeving.
‘Detachement ter plaatse vele malen kleiner dan normaal’
Wereldwijd
Het onbemande systeem maakt gebruik van een satellietverbinding, zodat een vliegcrew (op de grond) het toestel wereldwijd kan bedienen. Het operatieconcept is als volgt: een vlieger en sensoroperator in het inzetgebied zorgen vanuit een zogeheten Ground Control Station (GCS) voor het opstijgen (en later het landen) van het vliegtuig. Vlak na take off schakelt het vliegtuig over naar een satellietverbinding, zodat een vlieger en sensoroperator de besturing vanuit het GCS op Vliegbasis Leeuwarden kunnen overnemen. Deze ‘bemanning’ vliegt dan de daadwerkelijke missie.
“Je hebt dus nog steeds een klein detachement ter plaatse nodig,” legt de commandant uit, “maar dat is vele malen kleiner dan normaal. De meeste vliegers en sensoroperators zullen vanaf Leeuwarden hun werk doen. Slechts enkelen van hen werken in het inzetgebied. Daar zijn ze samen met monteurs en IT-specialisten die nodig zijn voor onderhoudswerkzaamheden en eventuele reparaties.”
Vier toestellen
De komende maanden zit er overigens wel een volledige crew op Curaçao voor de operationele test- en evaluatiefase. Roddenhof: “Ik verwacht dat we ergens in de tweede helft van het jaar vanaf Leeuwarden kunnen opereren zoals de bedoeling is. Daar verwachten we over zo’n twee maanden de andere twee van de vier grondstations te ontvangen. Die maken we dan klaar voor inzet.”
‘Ze worden expres niet tegelijk ingezet’
Ondertussen worden op Curaçao het tweede en derde vliegtuig opgebouwd en ingezet tijdens de testfase. De toestellen staan nu nog in containers opgeslagen. “Ze worden expres niet tegelijk met het eerste toestel ingezet”, licht onderhoudsmonteur Thomas toe. “Je moet voorkomen dat de toestellen gelijk oplopen met het aantal vlieguren, anders moeten ze ook allemaal tegelijk het periodiek onderhoud in en dat is natuurlijk niet handig.”
In Nederland arriveert over zo’n twee maanden het vierde, tevens laatste, toestel. Dat staat nu nog in de Verenigde Staten en doorloopt daar de laatste acceptatie- en overdrachtstesten. Eenmaal op Leeuwarden wordt de Reaper voorlopig opgeslagen op de basis.
Voor de operationele test- en evaluatiefase heeft het squadron in principe de rest van het jaar. Wanneer die is afgerond, kan de eenheid twaalf uur per dag, zes dagen per week ingezet worden. Dat kan overal ter wereld. Later, wanneer het squadron qua personeel op volle sterkte is, kan het verkenningsvliegtuig achttien uur per dag, zeven dagen per week ingezet worden.
Inzet MQ-9 Reaper
Zodra de eenheid met de MQ-9 Reaper inzetgereed is, zal het in beginsel de lokale autoriteiten, de Kustwacht en Commandant der Zeemacht in het Caribisch Gebied gaan ondersteunen. Een van de hoofdtaken van de laatstgenoemde is het bevorderen van de (internationale) rechtsorde en stabiliteit. “Daarbij kunnen wij ondersteunen door het leveren van informatie, zodat zij een beter besluit kunnen nemen over de middelen die ze inzetten bij bijvoorbeeld counterdrugsoperaties”, verduidelijkt commandant Roddenhof.