“Niet gek om over problemen te praten”

Anti-agressietraining slaat aan

Een woede-uitbarsting. Met een vuist op tafel rammen. Een duw of tik uitdelen. Mensen willen in hun woede soms een waas voor ogen krijgen en dingen doen waar ze later spijt van hebben. Onder het motto ‘Als agressie kapot maakt wat je lief is’ leer je in de agressie-regulatietrainingen van de Dienst Bedrijfsmaatschappelijk Werk (DBMW) van Defensie adequaat met emoties omgaan.

De trainingen voor militairen en burgers worden gegeven in een groep van acht tot tien man in Oirschot, Utrecht en Zwolle. Het omvat vijf sessies van elk tweeënhalf uur waarin de deelnemers onder meer uitleg krijgen over het alledaagse fenomeen stress en het effect daarvan op het lichaam. Je hartslag stijgt, je handen transpireren, je kaak staat strak.

“We leggen ook uit hoe je escalatie voorkomt of verminderd”, vertelt DBMW-trainer kapitein Joost Maaskant. “Het beste is om het gesprek aan te gaan, een wandeling te maken, te gaan sporten. Hoe dan ook, haal die agressie weg. Doe geen dingen waar je spijt van krijgt. Ook leer je het contact met bijvoorbeeld een collega of je partner herstellen. Vertel je verhaal, maar luister óók naar de ander.”

Voor gek verklaard

Volgens Maaskant slaan de trainingen behoorlijk aan. “Zodra we er één aanbieden zit die snel vol”, weet de kapitein die dit toeschrijft aan een veranderende maatschappelijke tendens. Dus ook bij Defensie als afspiegeling van de samenleving: het ventileren van gevoelens en emoties raakt steeds beter geaccepteerd. “Tien jaar geleden werd je voor gek verklaard als je met een psycholoog praatte. Nu is dat nauwelijks nog zo. Daarnaast leren mensen steeds beter om problemen bespreekbaar te maken. Wat militairen betreft: degenen die in vredesoperaties zoals destijds in Uruzgan door heftige gebeurtenissen psychisch in moeilijkheden raakten, zochten na thuiskomt hulp en ontdekten dat dit werkt.”

Niet gek

Er is volgens Maaskant nog een reden waarom de agressie-regulatietraining in goede aarde valt. “Deelnemers merken dat ze niet de enigen zijn met problemen en het niet gek is om erover te praten: dat je in de clinch ligt met je partner of dat je je kind in je woede een tik hebt verkocht. Overigens is het onder vrouwen meer geaccepteerd om over gevoelens te praten dan bij mannen, die zich er vaak voor afschermen. “Dat is de mannencultuur die je ook bij Defensie tegenkomt”, vervolgt Maaskant.

In een hokje plaatsen

“Ook vinden veel deelnemers het plezierig om ervaringen te delen en dat onze trainers niemand veroordelen. Ze voelen zich erkend. Soms gaat iemand in een sessie uit zijn dak, wat ook mag. We nodigen de persoon uit zijn probleem te bespreken of een time out te nemen.”

In een hokje plaatsen

Net als in de burgermaatschappij worden emoties echter niet overal bij Defensie getolereerd. “Van mensen in het ‘sterke pak’, vooral bij gevechtseenheden, wordt niet zo verwacht dat ze hun gevoelens tonen. De kans bestaat dat je erop wordt aangekeken en in een hokje geplaatst. Maar zwijgen over problemen, die er natuurlijk wel zijn, kan zich uiten in stressklachten als slapeloosheid, je moeilijk kunnen ontspannen, minder goed functioneren. De kruik gaat net zo lang te water tot hij barst. Als je je met klachten bij ons meldt helpen wij je.”