Tekst kapitein Jessica Bode
Foto sergeant-majoor Sven Scheffers

‘Jonge garde zal dit niet snel evenaren’

Het is adjudant Jean Paul Arendse gelukt en het gebeurt misschien nooit meer. Hij heeft als loadmaster 5.000 vlieguren gemaakt op een Cougar-transporthelikopter. Dat is gemiddeld 208 uur per jaar. Collega’s maken er vaak nog geen 140. 

Loadmaster JP werd door zijn collega’s aangenaam verrast met een klein 5000-feestje. Als grap hadden z'n collega's een rollator meegenomen, omdat hij de nestor van de club is.

“Deze week ben ik weer ingestapt voor een white out oefening. Als je met een heli boven losse sneeuw vliegt gaat dat enorm stuiven. Het vereist een speciale techniek om daarin veilig te landen. Van het pak sneeuw maken we mooi gebruik”, vertelt de 57-jarige JP, zoals z’n collega’s hem noemen. In 1997 ging hij als loadmaster bij 300 squadron aan de slag.  

Een white out oefening eerder deze week.

Waarom zo bijzonder?

Het aantal van 5.000 is zo bijzonder, omdat een Cougar maar kleine afstanden vliegt. Na maximaal 2,5 uur moet er worden getankt. “Met de KDC-10 zit je veel sneller aan die uren, omdat deze in één keer naar bijvoorbeeld Curaçao vliegt”, legt JP uit. 

‘De loadmaster na mij heeft 3.500 uur gevlogen’

Bovendien is het aantal uren dat gevlogen mag worden de laatste jaren flink teruggeschroefd. Ook zijn er minder uitzendingen. De kans dat JP z’n collega’s net zoveel uren maken is nu dus nihil. “De oudere jongeren kunnen dit aantal halen, maar voor de jonge garde is het niet meer weggelegd. Ik heb dus geluk gehad. De loadmaster na mij heeft 3.500 uur gevlogen.” 

Een warm onthaal van JP en de crew op Vliegbasis Gilze-Rijen

In zijn functie is JP verantwoordelijk voor de planning en indeling van de helikopterlading. Zowel in het ruim als onder het toestel. ‘’We vervoeren mensen en middelen’’, vat de adjudant samen. “Je moet zo’n transporthelikopter zien als een vliegende vrachtwagen. Er komt een opdracht, laadt je spullen of mensen in en brengt het van A naar B. ’Denk aan het droppen van commando’s in een missiegebied of het afzetten van water of voedselpakketten op een eiland na een orkaan.’’ Tijdens missies vliegen ze soms wel vijf tot zes uur rond. “Over de weg is het dan vaak veel te gevaarlijk en veel te ver."

Tijdens een bescheiden, coronaproof bijeenkomst werd JP bedankt voor zijn inzet en toewijding. Onder andere door Commandant Luchtstrijdkrachten luitenant-generaal Dennis Luyt.

Bosbranden en Waddeneilanden

Kortom, oefeningen, uitzendingen en trainingen…JP draait er z’n hand niet voor om. Van missies en oefeningen in het bloedhete Irak, Afghanistan en Somalië en ijskoude Joegoslavië tot het Griekse Peloponnesos waar bosbranden geblust moesten worden. "En na het opheffen van 303 squadron hebben we het vervoer van coronapatiënten waargenomen, tot dit werk door een civiele partij is overgenomen.”  

‘Ik wil tot m’n pensioen blijven vliegen’

Maar heeft JP na die 24 jaar nog niet genoeg van het vliegen? “Nee, het blijft afwisselend en leuk. Natuurlijk heb je routinematigheden, maar geen enkele vlucht is hetzelfde.” Dus hoelang vliegt hij nog door? “Als ik vliegmedisch goedgekeurd blijf is dat tot mijn pensioen in maart 2023. Aan mij zal het niet liggen.”

De loadmaster, het begin

“Toen Defensie de Cougar kocht was het de bedoeling om er troepen en externe ladingen mee te vervoeren. Luchtmobiel optreden was de insteek. Op dat moment waren mijn collega en ik Cougarmonteur. Maar daarnaast moesten we ook mee als we troepen of ladingen gingen vervoeren. Daardoor was er weinig tijd voor het technische gedeelte. Toen is de tweedeling ontstaan. Je kunt of naar de technische dienst of je wordt loadmaster. Ik koos voor dat laatste, omdat vliegen me enorm aanspreekt.”