‘Ik kwam hier alles behalve ‘groen’ binnen’

Bij tandartsen, dominees, muzikanten en bedrijfsmaatschappelijk werkers denk je misschien niet direct aan Defensie. Toch werken hier vele honderden ‘specialisten’. Zij hebben hun opleiding en werkervaring opgedaan in de burgermaatschappij en zetten hun kennis nu in voor de krijgsmacht. 10 van hen vertellen trots over hun passie. Een van hen is majoor-tandarts Peter Boersma (38).

"Zo, dat was het dan". Na een behandeling van liefst 3 dagen trekt majoor-tandarts Peter Boersma het kapje voor zijn mond weg en overhandigt de patiënt een spiegel. Zijn sterk afgesleten tanden zijn omgetoverd tot een keurig gebit, dat niet zou misstaan in een foldertje.

"Militairen kunnen flink knarsen", reageert Boersma. "Binnen Defensie hebben we opvallend veel te maken met slijtageproblematiek. Daarom volg ik momenteel een opleiding tot restauratief tandarts."

Boersma voert als defensietandarts allerlei verschillende behandelingen uit. Van reguliere controles, zogenoemde 'dental fit' keuringen en het opvullen van gaatjes tot ingewikkeld kroon- en brugwerk.

"Dat maakt het werk binnen de krijgsmacht zo leuk. Ik ben ook jarenlang tandarts geweest in de burgermaatschappij, maar daar kon ik me niet genoeg verdiepen. Geld speelt daar een veel belangrijkere rol bij de keuze van behandelingen. Soms wordt gekozen voor een goedkoper alternatief of helemaal geen behandeling."

Zo behandelde Boersma eens een 18-jarige patiënt, die net het huis uit was en 10 gaatjes had. Er was geen geld voor de behandeling. "Dat vond ik een hele moeilijke manier van werken", reageert hij.

Bij Defensie is dat heel anders geregeld. Omdat militairen altijd ‘dental fit’ moeten zijn, worden noodzakelijke behandelingen altijd uitgevoerd. "Nu ben ik dus veel meer bezig met mijn vak, mijn passie."

Boersma begon hier 3 jaar geleden, omdat hij z'n draai in de burgermaatschappij niet kon vinden. "Ik ben om me heen gaan kijken en ik wist dat ze bij Defensie ook tandartsen zoeken. Toen heb ik een open brief gestuurd. Aanvankelijk voor een functie als burgermedewerker, maar daar was toen geen vacature voor. Ik kon wel aan de slag als militair tandarts."

Dat was voor de vader van 2 kleine kindjes een lastige keuze, want hij hoefde niet zo nodig militair te worden. "Ik was niet zo op zoek naar avontuur, maar de baan en organisatie spraken me wel heel erg aan. Uiteindelijk heb ik toch met veel plezier de stap gezet. Nu kan ik ook uitgezonden worden."

Nadat Boersma werd aangenomen moest hij aan de bak op de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda voor de verkorte officiersopleiding. “Voor die tijd was ik fulltime met tanden bezig en eenmaal daar heb ik maanden geen tand aangeraakt.”

Boersma begon onervaren aan de militaire opleiding. Daar sta je dan ineens met je groene pak aan. Je schiet voor mensen in de houding die nog geen 3 maanden later bij je in de stoel liggen en tegen wie je zegt dat ze beter moeten flossen en poetsen.”
 

Na z’n militaire opleiding kwam Boersma op de Kromhoutkazerne in Utrecht terecht. Na de renovatie verhuist ‘zijn’ kliniek naar het Centraal Militair Hospitaal, eveneens in de domstad. “Daar kijk ik naar uit. Dan zitten allerlei specialisten bij elkaar, zoals de parodontologie en kaakchirurg. Dan kun je beter samenwerken en sneller overleggen.”

Deze baan is voor de tandarts dé uitgelezen kans om zijn passie uit te voeren en ervaring op te doen. “Je bent niet 24/7 met tandheelkunde bezig, maar ook met bijvoorbeeld sport en het op niveau houden van militaire basisvaardigheden. En nogmaals; het is een heel prettige patiëntenpopulatie waarbij de focus op kwaliteit ligt in plaats van kwantiteit.”

Hoe de vader van 2 de toekomst ziet? “Misschien word ik wel regiomanager, maar dan moet er eerst iemand met pensioen. En dan zijn er nog meer mensen die in dezelfde vijver vissen. Voorlopig ga ik me lekker specialiseren en met veel plezier m’n werk doen.”