Tekst Henny de Boer en LTZ 2OC Hans van Pijkeren
Foto KPL Jasper Verolme en LTZ 2OC Hans van Pijkeren

100ste Nijmeegse Vierdaagse: wie wandelt, wordt honderd

Draag een pet, smeer je goed in tegen de brandende zon en – het allerbelangrijkste - drink voldoende water. Enkele tips van de organisatie voor de lopers van de jongste Nijmeegse Vierdaagse. Want het was warm. Op sommige dagen was het zelfs tropisch warm, met temperaturen van boven de 30 graden Celsius. Om de militairen en burgers zo veel mogelijk bij te staan waren er extra waterpunten ingericht en mochten lopers van de 30 en 40 kilometer een half uur eerder starten. 

Bijna 5.500 militairen uit 31 landen trotseerden de elementen in de omgeving van Nijmegen. Ze kregen ook enkele stortbuien te verduren, maar ze buffelden onvermoeibaar door. De detachementen en individuele lopers namen deel aan een bijzondere editie; de grootste meerdaagse wandelprestatietocht ter wereld vond voor de 100ste keer plaats. De allereerste editie was in 1909 met ruim 300 lopers. Toen deden bijna uitsluitend militairen mee.   

De jubileumeditie kreeg een koninklijk tintje, dankzij een bezoek van koning Willem-Alexander. Hij ging onder meer bij genisten van 105 Geniecompagnie Waterbouw langs die een vouwbrug over de Maas had aangelegd tussen Cuijk en Mook. De koning kreeg uitleg over de militaire overspanning, luisterde naar het regimentslied en werd getrakteerd op het traditionele glaasje brandewijn.
Militairen uit landen als Frankrijk, Duitsland, Zweden en Noorwegen vertrekken ’s ochtends in alle vroegte vanuit het militaire kamp Heumensoord. Dat ligt midden in het bos bij Nijmegen en bestaat uit een grote eettent, een feesttent, een uitgebreide medische post en veel grote slaaptenten.
Onderweg vinden allerlei leuke initiatieven plaats om iedereen een onvergetelijke dag te bezorgen. Zo verrast de Duitse Reservisten Gruppe Süd bewoners van verpleeghuis Veste Brakkenstein in Nijmegen met een ballade.
Veel kinderen reageren enthousiast op de voorbijlopende militairen en geven hen maar al te graag een ‘high five’.
De Zwitserse delegatie wordt enthousiast welkom geheten op Heumensoord door hun eigen meegebrachte promotie- en welkomstcomité. De Zwitserse lopers zijn net onder de bijzondere poort doorgelopen bij de ingang van het kamp, met de enorme legerhelm en -kisten. De legerkisten waarop, als het even kan, alle deelnemers bij vertrek 'afkloppen' voor een goede afloop.
Militairen van 13 Herstelcompagnie uit Oirschot zijn onderweg naar Beuningen. Tijdens de 100ste Vierdaagse vieren ze ook hun eigen jubileum: het 65-jarig bestaan van hun compagnie.
Kapitein der mariniers Theo van Kaathoven probeert zijn team na binnenkomst in de feesttent op Heumensoord te belonen met een snoepje of ontbijtkoek. Ze trappen er niet in en kiezen voor een biertje.
Milicien Juan Martijn uit Aruba wordt langs de kant voor zijn eerste blaar behandeld door een collega. Veel wandelaars hebben een eigen medische kit bij zich voor noodgevallen onderweg. De fanatieke miliciens van de Arubaanse Militie lopen de Vierdaagse in hun vakantie.
Op Groesbeek Canadian War Cemetery herdenken Canadese militairen collega’s die gesneuveld zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. "Naast het uitlopen van de Vierdaagse is deze herinneringsbijeenkomst het belangrijkste evenement voor ons”, zegt een van de Canadese militairen.
Luitenant-ter-zee (A) 2OC Caroline Hellendoorn en majoor Tonnie Dulk inspecteren de passerende eenheden op correct tenue voor de uitreiking van het felbegeerde Vierdaagsevaantje. Vlak na het dorp Plasmolen passeert een detachement van het Korps Nationale Reserve uit Amersfoort. Voor sommige militairen is het lastig om te bepalen of het tropenhoedje of de baret op moet. “Jullie maken er wel een petje van”, grapt een militair die wordt gecorrigeerd omdat hij op het verkeerde moment een tropenhoed droeg.
Op de derde dag is het voor de wandelaars ook weer heerlijk om natgespoten te worden. Brand- en tuinslangen, steigers met sproei-installaties, tuinsproei-automaten, cementkuipen met water (waar de hond ook rustig uit meedronk), ballonnen en alles waar water in zit of uitkomt, brengt enige verkoeling, wat de loop- en feestvreugde verder verhoogt.
De Amerikaanse luitenant-kolonel Green loopt voor de 9e en laatste keer de Vierdaagse. Binnenkort gaat hij met pensioen en wordt hij leraar scheikunde. Hij zal alle 'meer dan vriendelijke' Nederlanders missen. Vooral die keer toen hij helemaal stuk ging en zelfs een vrouw van 85 aanbood om z'n rugzak te dragen. “Als zij het aandurft, dan moet ik het ook kunnen”; die gedachte hield hem op de been.
Voor de 3e achtereenvolgende keer won 11 Bevoorradingscompagnie van 11 Luchtmobiele Brigade het Vierdaagsevaantje van de landmacht als meest representatieve detachement. De eenheid scoorde hoge ogen vanwege de 'wow-factor', aldus plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten generaal-majoor Martin Wijnen. Hij reikte de prijs uit aan de detachementscommandant, majoor Nol van de Wiel.
Op de 4e en laatste dag begroeten hoge officieren van de krijgsmachtdelen ('saluting officers') de militairen op de St. Annastraat in Nijmegen, die zoals altijd bij het slotakkoord van de Vierdaagse is omgedoopt tot Via Gladiola. Vol trots lopen de militairen met hun gladiolen en zeker 160 kilometer in de benen over de overwinningsstraat. De vele omstanders ontvangen de helden vol enthousiasme.