04

Dit artikel hoort bij: KMarMagazine 09

‘Deze man heeft heel veel geluk gehad’

Hoe handel je als marechaussee in het heetst van de strijd? In deze rubriek vertellen collega’s over een bijzonder moment dat ze hebben meegemaakt. Een moment waarbij het er echt op aankomt.

Het is woensdag 14 augustus 2024. Een warme, relatief rustige zomerdag. De dienst van Sahit zit er bijna op, wanneer hij wordt opgeroepen. Mannen in uniform gesignaleerd op de Ermelosche Heide, één vermoedelijk gewapend. Een melding die collega’s van de brigade Veluwe vaker krijgen. Op het militaire oefenterrein wordt immers het hele jaar volop getraind. Maar wanneer het signalement van de man binnenkomt, slaat de sfeer om. “We voelden, hier klopt iets niet.” 

Neem ons eens mee terug naar dat moment…

Sahit: “Er ging niet direct een belletje rinkelen toen de melding binnenkwamen. Op militair oefenterrein, iemand in uniform met een wapen. Tja. Dat is niet gek. We zouden sowieso een kijkje gaan nemen en belden onderweg de melder om meer informatie op te vragen. Uit de dingen die hij vertelde, concludeerden wij al snel dat het 100 procent niet om een militair ging. De details over zijn kleding, gedraging, het type wapen dat hij zou dragen. Het klopte niet. Uiteindelijk zijn we met prio 1 die kant op gegaan.”

‘We concludeerden al snel dat het niet om een militair ging’

Tim: “Sahit en zijn collega moesten uit Soesterberg komen. Ik zat op dat moment in Apeldoorn en hoorde de melding ook. Wij zijn met een extra voertuig en motorrijder aangesloten.”

Voertuig van de Koninklijke Marechaussee.
Uiteindelijk besloten Sahit en Tim met prio 1 richting de Ermelosche Heide te gaan. (archieffoto ter illustratie)

Wat gebeurde er toen?

Tim: “Op de Ermelosche Heide troffen we direct de melder. Hij gaf aan in welke richting de man was gelopen. Vanuit een opstartlocatie reden we met 2 voertuigen op. Maar het spoor liep eigenlijk een beetje dood.”

Sahit: “Op dat moment hoorden we opeens een politieheli boven ons. De meldkamer gaf aan dat deze ‘zulu’ meekeek. Vanuit de heli werden we de goede kant op gedirigeerd. We reden de eerste bocht door en stuitten meteen op 2 gasten.” 

Hoe handel je vervolgens?

Sahit: “Ik reed voorop en zag niet alleen die mannen, maar bij een van hen ook duidelijk een holster met een vuurwapen erin. Vanaf toen ging het allemaal heel snel.”

Tim: “Toen we hem aanspraken, greep de gewapende man naar zijn holster. Tegelijkertijd schreeuwde hij ‘Hij is nep!’. Vlak daarna gooide hij het wapen naar ons toe. Wij zetten een vuurlijn op en dirigeerden hem naar de grond.”

Sahit: “Normaliter laat je iemand in zo’n situatie altijd naar jou toe komen. Naar ‘schoon’ gebied, zoals wij dat zeggen. Maar omdat hij het wapen in onze richting had gegooid, besloten we juist zijn kant op te lopen. We wilden hem zo ver mogelijk bij dat wapen vandaan houden.”

Een marechaussee die iemand boeit.
'Omdat hij het wapen in onze richting had gegooid, besloten we juist zijn kant op te lopen."(archieffoto ter illustratie)

Was het een weloverwogen beslissing om niet te schieten?

Tim: “Voor mij zeker wel. En daarin zaten Sahit en ik gelukkig op één lijn. Natuurlijk had ik even storing toen hij naar zijn wapen greep. Maar we voelden dat deze man niet helemaal toerekeningsvatbaar was. Lastig uit te leggen… Dat is een stukje ervaring.”

‘Ons gevoel bleek te kloppen’

Sahit: “Daarnaast zagen we al snel dat het wapen waarschijnlijk nep was. Uiteraard maak je je procedure desondanks gewoon af. Je weet niet wat hij verder eventueel nog bij zich draagt. En er was nog een tweede man bij die we in de gaten moesten houden. Je blijft alert en veilig werken. Maar alles bij elkaar maakte dat voor ons de dreiging op dat moment een stuk was weggenomen. Vandaar de keuze om niet te schieten. Ons gevoel bleek achteraf te kloppen. Deze man heeft wat dat betreft echt heel veel geluk gehad.” 

Beelden vanuit de politiehelikopter van een inzet van de Koninklijke Marechaussee op de Ermelosche Heide.
Sahit: ‘Uiteindelijk zijn de beelden vanuit de politieheli breed gedeeld. Heel surreëel was dat.’

Hoe kijken jullie terug op deze inzet?

Tim: “Persoonlijk met een goed gevoel. We hebben onder enorme tijdsdruk toch de juiste keuzes weten te maken.” 

Sahit: “Uiteindelijk zijn de beelden vanuit de politieheli breed gedeeld op sociale media en zelfs op de landelijke televisie. Heel surreëel was dat. Maar eerlijk, het zijn wel toffe beelden. Ik ben zeker trots op onszelf.” 

Tim: “Dit is overigens ook een goed voorbeeld van de taken van de militaire politiezorg (MPZ). Mensen denken vaak dat we de hele dag een beetje rondjes door het oefenterrein rijden. Maar ik kan je vertellen dat er in het land evenveel gebeurt als op Schiphol. We dragen volledige zorg voor álle militairen in de regio. Van aangiftes, tot meldingen. Alles wordt door de MPZ gedraaid. Wij zorgen ervoor dat collega’s veilig hun werk kunnen doen. Daar is deze casus een mooi voorbeeld van.” 
 

Check hieronder de beelden van de inzet die vanuit de politieheli werden gemaakt.

Ben of ken jij een collega die iets bijzonders heeft meegemaakt tijdens de dienst? Een moment waarbij ‘het erop aankwam’? Laat het ons weten via kmarmagazine@mindef.nl.

Tekst: kapitein Charlotte Verolme | Foto’s: archief Mediacentrum Defensie, Koninklijke Marechaussee