Strategische doelen en diplomatieke successen bij RIMPAC
Met 40 marineschepen, 170 vliegtuigen én land-eenheden komt na vijf weken 's werelds grootste maritieme oefening ten einde. Tijdens Rim of the Pacific (RIMPAC) trainden 29 landen maritieme oorlogsvoering in het hoogste geweldsspectrum. Zr.Ms. Tromp deed als eerste Nederlandse schip ooit mee.
Tekst: Luitenant ter zee 2OC (SD) Djenna Perreijn I Foto’s: Sergeant-majoor Cristian Schrik
Kapitein-luitenant ter zee Yvonne van Beusekom, commandant van Zr.Ms. Tromp, ontvangt Rear Admiral Michael Wosje, commander van vlootverband Carrier Strike Group 1.
Vanuit de schuin geplaatste lanceerbuis op het middenschip verlaat de Harpoon-raket Zr.Ms. Tromp. De zogenoemde ‘fire and forget’-raket vliegt met 900 kilometer per uur over de Stille Oceaan naar de vooraf genavigeerde positie: het Amerikaanse uitdienstgestelde vliegkampschip USS Tarawa. Als het kruisvluchtwapen raak schiet, klinkt gejuich van de Tromp-bemanning. “Het was twee weken geleden een indrukwekkend hoogtepunt tijdens RIMPAC”, vertelt kapitein-luitenant ter zee Yvonne van Beusekom, commandant van Zr.Ms. Tromp.
Het was dus een spannende dag, volgens Van Beusekom: “Zo’n lancering is vrij uniek en gebeurt niet zonder gedegen voorbereiding. Daar hoort een volledig oefenscenario en strak draaiboek bij waarbij veiligheid steeds voorop staat.”
Het Luchtverdedigings- en Commandofregat traint in Europese wateren vaak in luchtverdediging, maar door de opzet van deze oefening is er de mogelijkheid om aan offensieve doeleinden te werken. “Daarbij laten we graag zien wat we kunnen, onder meer met de Harpoon-raketten.”
Lees verder onder de foto’s van Zr.Ms. Tromp tijdens RIMPAC.
Oefening RIMPAC nabij Hawaï maakte voor Zr.Ms. Tromp deel uit van deployment Pacific Archer, een wereldreis van 6 maanden. De Tromp zette via de Middellandse Zee en Indische Oceaan koers naar de Indo-Pacific. De regio heeft te maken met toenemende spanningen, hevige geopolitieke concurrentie en militaire opbouw. Met Pacific Archer vergroot Nederland de militaire aanwezigheid in de Indo-Pacific en haalt de banden met huidige en toekomstige partners in de regio aan. Onderweg trainde Zr.Ms. Tromp met haar NH-90 gevechtshelikopter met NAVO-partners en landen in het Midden-Oosten en Azië. Binnenkort zet het schip via het Caribisch gebied koers naar de Atlantische Oceaan, om in september terug te keren naar Nederland.
Naast lange dagen tijdens oefening RIMPAC, kreeg de bemanning van Zr.Ms. Tromp ook de kans om tijdens een havenbezoek Hawaii te verkennen.
We zijn met veel
Oefening RIMPAC draait om het verzekeren van een vrije doorvaart op belangrijke zeeroutes en wereldoceanen, maar heeft ook een diplomatiek karakter. “We halen de banden aan met NAVO-partners, maar ook met landen met wie we niet vaak trainen, zoals Japan en Zuid-Korea”, zegt van Beusekom. “Vooral in de Europese Unie trekken we veel met elkaar op waardoor we op elkaar zijn ingewerkt. Met bijvoorbeeld Aziatische landen is dat een heel ander verhaal. Niet alle NAVO-procedures zijn vrijgegeven om te gebruiken en omdat onze landen ook fysiek ver uit elkaar liggen, kennen we elkaar niet goed.”
Volgens de commandant heeft het tijd nodig om op elkaar ingespeeld te raken. “Die is hier ook. In de haven zijn we goed voorbereid met onder meer briefings én elk land hield aan boord een receptie om elkaar beter te leren kennen.” De organisatie van RIMPAC nodigt elke editie nieuwe landen uit, dit keer Nederland en Duitsland. “De oefenmeerwaarde is groot, maar het diplomatieke karakter ook. Hiermee stralen we een boodschap uit naar de buitenwereld: 'we zijn met veel'.”
Lees verder onder de foto’s van de NH-90 gevechtshelikopter aan boord van Zr.Ms. Tromp tijdens RIMPAC.
Voor de bemanning van de Tromp is RIMPAC nieuw, maar voor de marine niet. De Defensie Duikgroep (DDG) en de maritieme EOD (MAREOD) doen al sinds 2008 mee aan de oefening. Luitenant ter zee 2OC Evert-Jan de Hoop is belast met de leiding over de DDG-teams. Voor hem is deelname overigens wél nieuw. “Met het Salvage & Construction Team en een Mine Countermeasures Team (MCM) hebben we allerlei procedures met buitenlandse duikteams geoefend.” Zo heeft het MCM-team naar oefenmijnen gezocht en zijn er onderwater explosieven tot ontploffing gebracht, terwijl het Salvage-team onderwater laste en grote objecten van de bodem tilde.
Volgens De Hoop is het leerzaam om de eigen manier van werken te vergelijken met die van buitenlandse partners. “We voeren dezelfde opdrachten op heel verschillende manieren uit. Dat komt ook omdat onze focus op de Noordzee ligt, waar het zicht slecht is en de stroming sterk. Hier zijn de condities juist heel goed, dus wijken we binnen de regels af van onze standaardprocedures en duiken bijvoorbeeld vaker zonder seinlijn.” De Amerikanen, die de oefening organiseren, duiken over de hele wereld. “Bij grote salvage-opdrachten schalen zij eenvoudiger op door burgerbedrijven in te zetten. Dat is bij ons niet gebruikelijk, maar het heeft wel z’n voordelen. Zulke bedrijven beschikken bijvoorbeeld vaak over groot materieel, wat bij Defensie niet altijd het geval is.”
De Hoop sluit RIMPAC voldaan af. “Dankzij alle nieuwe perspectieven zijn onze leerdoelen én strategische doelen behaald. We hebben samengewerkt met veel internationale partners. Het wapperen van onze vlag is ook aan deze kant van de wereld zin- en betekenisvol.”
Tot slot: de mooiste foto’s van de Defensie Duikgroep en maritieme EOD tijdens RIMPAC.
