‘Veel van onze sporters fysiek en mentaal gegroeid’

In de Duitse stad Düsseldorf eindigt morgen de zesde editie van de Invictus Games. Aan het door de Britse prins en Afghanistanveteraan Harry bedachte evenement deden meer dan vijfhonderd atleten mee uit twintig landen. Onder wie twintig Nederlanders die niet voor medailles naar Duitsland afreisden. Maar er eentje scoren? Dat is mooi meegenomen.

Tekst: Jack Oosthoek | Foto: sergeant Gregory Fréni en sergeant-majoor Aaron Zwaal

‘Dat ik toch presteerde maakt me een blij mens’

Meedoen aan het zinderende sportevenement, voor (oud)-militairen die in hun werk (blijvend) fysiek of mentaal letsel opliepen, dáár ging het om. Teammanager Edwin de Wolf: “In de Invictus Games draait alles om het verleggen van grenzen. Fysiek en mentaal. Maar ook om persoonlijke doelen halen, erkenning en waardering. Dat brengt je verder in je hersteltraject.”

Bedenker van het evenement prins Harry van Groot-Brittannië, zelf Afghanistanveteraan, opende de Invictus Games.

‘Ik kijk met een grote glimlach terug’

Harde strijd

Nederland bemachtigde wel degelijk eremetaal in Düsseldorf. In de bloedhitte spurtte oud-landmachter Danielo Mercera op de honderd en tweehonderd meter naar een zilveren, respectievelijk bronzen medaille. Voormalig militair van 11 Luchtmobiele Brigade Paulo Mooi pakte in zijn sprintrace brons op de honderd meter. “Het was een harde strijd waarin ik mezelf tegenkwam. Dat ik toch presteerde maakt me een blij mens”, reageerde Mercera.

Een medaille, zilver, voor Bram Hanstede bij het indoor roeien op het onderdeel endurance. Als klap op de vuurpijl behaalde hij op hetzelfde onderdeel brons bij de sprint. In totaal sleepte Nederland dus vijf plakken in de wacht.

Danielo Mercera kijkt terug op geslaagde Invictus Games.
Paulo Mooi na zijn rappe race.

Meerdere erkennen

Bij het rolstoelbasketbal viel ons land op door met de Duitsers één team te vormen, een vrucht van de jarenlange militaire samenwerking. Na uitstekende wedstrijden moest de ploeg in de halve finale zijn meerdere erkennen in Groot-Brittannië. Uiteindelijk eindigden de basketballers op de vierde plaats. Ook de tafeltennissers waren op dreef, in het dubbelspel. Zij bereikten de kwartfinale.

De Invictus Games draaien niet om medailles halen, maar om fysiek en mentaal op een hoger niveau komen. Zoals bij de indoorroeiers in actie. Ook saamhorigheid loopt als een rode draad door het evenement. Militair jurist bij de staf van het Commando Landstrijdkrachten Machteld Bots-Bottinga moedigt een deelnemer op een sprintrace aan.

Prikkels

Teammanager De Wolf blikt ‘met een grote glimlach’ terug op de Games. “Ik heb veel van onze sporters fysiek en mentaal zien groeien. Het doet veel met de deelnemers, waarbij lang niet alles makkelijk gaat. Kamp je met psychische verwondingen en beland je in een lastige en hectische omgeving als de Games? Dan komt er zoals al gezegd veel, heel veel op je af.”

‘Het lukte goed om rust en structuur te krijgen’

Geluiden, mensen en onverwachte gebeurtenissen veroorzaken prikkels die je in onbalans kunnen brengen. “En dat weer gaat ten koste van je focus op de wedstrijden.”

In de Invictus Games wisten de Nederlandse atleten zich gesteund door hun ‘Friends and Family’, gestoken in feloranje shirts.

Bak herrie

“Maar het is allemaal driehonderd procent meegevallen. Dat komt waarschijnlijk door de goede voorbereiding, waarin we voortdurend waarschuwden voor de bak herrie waarin we in Düsseldorf terecht zouden komen en voor plotselinge programmawijzigingen die er inderdaad kwamen. Uiteindelijk ‘settelden’ we ons prima. Het lukte goed om rust en structuur te krijgen. We kijken terug op geslaagde Invictus Games.” De volgende zijn in februari 2025 in Vancouver en Whistler in Canada.

Indruk opdoen van een wedstrijd rolstoelbasketbal van Nederland? Kijk de clip hieronder: