Korporaal Wichian open over MAFS-avontuur

‘Defensie heeft me veel geleerd waaraan ik tijdens het experiment iets had’

Zijn er overeenkomsten tussen het liefdesexperiment Married at First Sight (MAFS) en werken bij Defensie? Publieksfavoriet van het pas afgelopen seizoen korporaal-1 Wichian de Ruiter denkt van wel. “Ik zag mijn deelname aan het televisieprogramma niet als een missie, maar het was wel mijn missie om het zo goed mogelijk af te ronden.”

De enthousiaste en vrolijke Wichian heeft na 21 afleveringen op de buis het hart van tout MAFS-kijkend Nederland voor zich gewonnen. Geen persoon te vinden die kwaad over deze 34-jarige goedlachse Apeldoorner spreekt. Helaas kon hij de liefde van Loes, aan wie hij door experts werd gekoppeld, niet voor zich winnen. Vorige week werd de laatste handtekening gezet en is het koppel officieel gescheiden. “Natuurlijk vind ik het jammer, maar het is wat het is. De hoop is weg, we moeten door”, blikt Wichian terug op het liefdesavontuur dat uiteindelijk vier maanden stand hield. 

Knakmoment

Op 9 oktober trouwde het stel en eind november was het keuzemoment daar: getrouwd blijven of scheiden. “We kozen ervoor samen te blijven, maar in december ontstonden de eerste barstjes. Het was een behoorlijk knakmoment dat Loes de kerstdagen niet samen wilde vieren. In februari klapte het. “Dat is overigens niet mijn beslissing geweest, maar ik sta er nu wel achter. Je kunt niet iets creëren dat er niet is.”

Eigenschappen

De dertiger werd door de experts aanvankelijk aan de donkerharige krullenbol gekoppeld vanwege krachtige eigenschappen als doorzettingsvermogen, discipline, oprechtheid en eerlijkheid. Hij moest de stabiele factor zijn waar zij behoefte aan had. “Allemaal dingen die ik bij Defensie heb geleerd”, vertelt de korporaal der eerste klasse, die sinds z’n 22e voor de krijgsmacht werkt.

Via 130 Clustercompagnie, een uitzending naar Afghanistan en 110 Transportcompagnie kwam de landmachter per toeval in aanraking met personenvervoer. “Tijdens de oefening Bison Drawsko in Polen werd de chauffeur van de generaal ziek”, vertelt hij. “Of ik die taak kon overnemen. Twee weken later werd ik aangenomen bij de Personenvervoerdiensten van de Defensie Verkeers- en Vervoers Organisatie.”

Daar vervoert hij inmiddels al jaren met veel plezier onder andere militairen en veteranen die zorg nodig hebben. Dat blijft hij het liefste doen, ware het niet dat z’n contract eind 2024 afloopt. "Daarom heb ik m’n eigen bedrijf opgezet voor privéchauffeursdiensten, waarmee ik na m’n diensttijd fulltime aan de slag ga.”

Druk

De ervaringen als militair nemen ze Wichian natuurlijk niet meer af. “De kracht van militairen is dat we, zeker op uitzending, moeten presteren in uitzonderlijke situaties en onder grote druk. Misschien dat ik daarom zo relaxt, nuchter en open aan MAFS kon beginnen”, overziet Wichian. Iets dat terugkijkend niet voor zijn inmiddels ex-vrouw gold.

“Loes had last van de druk die zo’n programma met zich meebrengt. Ze kon de stress niet aan”, vult Wichian aan. De honderdduizenden kijkers zagen uitzending na uitzending hoe de militair daarvoor begrip opbracht. “Ik heb er alles aan gedaan om problemen te tackelen, maar op een gegeven moment houdt het op. Iets met twee kanten…” Maar was de liefde van meet af aan al geen eenrichtingsverkeer? Een antwoord heeft hij niet. “Er was oprecht een klik en warme band.”

Handtekeningen

Zo blij als Wichan was toen hij werd geselecteerd, zo teleurgesteld is hij dat-ie nu opnieuw met lege handen staat. Al blijft hij positief én wat aandacht betreft heeft de jongeman niets te klagen. Handtekeningen, fotoverzoeken… “Het blijft gek dat mensen me herkennen”, bekent hij. Uit alle hoeken van Nederland krijgt Wichan hart-onder-de-riemberichtjes. Zelfs liefdesverklaringen. “Maar daar ben ik nog niet mee bezig. Ik neem nu eerst even pauze.”

Op de vraag of hij nog eens aan zo’n programma zou meedoen klinkt het resoluut: “Nee, dit heb ik nu wel gehad. Of nou ja… The Bachelor misschien, met die rozen”, zegt hij lachend. “Dat ik dan zelf mag kiezen uit twintig vrouwen. Dat lijkt me wel wat.”