Defensie onmisbaar in Caribisch gebied

Militairen vinden en bergen stoffelijk overschot Nederlandse toerist op Curaçao

Anders dan in ons land zijn Nederlandse militairen dagelijks te zien in het Caribische straatbeeld. In de West wordt Defensie regelmatig ingezet ter ondersteuning van de lokale autoriteiten. Zoals bij de zoektocht naar de vermiste Daniël (45), twee weken geleden op Curaçao. Een team van ruim honderd militairen, medewerkers van lokale veiligheidsinstanties en vrijwilligers kwamen in actie om de wandelaar in nood te vinden.

Twee betrokken militairen blikken terug op deze trieste inzet.

Dinsdag 26 juli

Het is dinsdag 26 juli als er vroeg in de ochtend melding wordt gemaakt van een vermissing in de omgeving Lagun en de heuvel Seru Para Mira. Een 45-jarige Nederlander is na een wandeling niet teruggekeerd naar z’n vakantieadres vlakbij Playa Lagun, waar z’n kinderen en partner op hem wachten. Er zijn direct grote zorgen, omdat de man maar één liter water bij zich heeft en het kwik snel stijgt.

Het Korps Politie Curaçao start de zoektocht en vraagt hulp aan Defensie, met de Curmil in het bijzonder. Deze Curaçaose militairen zijn hier geboren en getogen en kennen het gebied op hun duimpje. “Vier collega’s en ik zijn direct in de auto gesprongen en richting Lagun aan de westkant van Curaçao gereden”, reageert de Nederlandse commandant van Curmil majoor Steven Baan.

Samen met de politie, het rescuepeloton van het Vrijwilligers Korps Curaçao en de rangers van het nationale park wordt urenlang gezocht in omgeving Jeremi en de Para Mira. “Je hebt hier zeven bergen en de paden zijn we een voor een afgegaan. Tot dan toe tevergeefs", vervolgt Baan.
 

Woensdag 27 juli

Een dag na de vermissing wordt via een verkorte procedure de officiële hulp van Defensie ingeschakeld. Precies op dat moment draait de Compagnie in de West (CidW) een oefening in de omgeving. Ze veranderen abrupt van koers. “We stelden een zoekteam samen en de verkenners gingen direct op pad. We gaven ze ‘trackers’ mee, zodat we precies konden zien wie waar liep”, beschrijft commandant CidW majoor Rian van der Meer.

De compagnie neemt drones mee en samen met een helikopter en het Dash-verkenningsvliegtuig van de Kustwacht wordt vanuit de lucht gezocht. Ook twee vrijwilligers laten verschillende keren een professionele drone met warmtebeeldcamera de lucht in. “Dat deden ze meermaals in het holst van de nacht”, vult majoor Steven Baan, tevens commandant van de Curaçaose kazerne Suffisant, aan. “Lichaamstemperatuur is overdag niet zichtbaar op de beelden vanwege de hoge temperaturen. Alles is dan warm.” Meermaals lijkt de dronebestuurder ‘iets’ gevonden te hebben, maar telkens blijkt het om stenen te gaan die langer warm blijven dan de rest.

Donderdag 28 juli

Twee dagen na de vermissing ontbreekt nog altijd ieder spoor van Daniël. De vermiste man zou graag in het Christoffelpark zijn en in de omgeving regelmatig een vaste route van een uur lopen. “Maar welk pad, welke route of überhaupt welke richting hij dit keer was uitgegaan bleef onduidelijk. Er was geen enkel spoor”, verzucht CidW-commandant Van der Meer. “En de begroeiing is zo dicht, dat je iemand op twee meter van het pad al niet meer kunt zien. Het is een lastig terrein om te navigeren, laat staan iemand te vinden.”

Vrijdag 29 juli

Er wordt opgeschaald. Analisten, deze rotatie ook onderdeel van de CidW, gaan op zoek naar nieuwe informatie, verzamelen wat er is en herstructureren dit. Daarmee ontwikkelen ze nieuwe zoekstrategieën, die in de praktijk worden gebracht. Scenario’s worden bedacht en uitgesloten. Nog altijd ondersteund door de leden van de Curmil, de rangers en tientallen medewerkers van het Korps Politie Curaçao, Vrijwilligers Korps Curaçao, de marinekazerne Suffisant en een tiental marechaussees.

Als de avond valt weten de militairen eigenlijk genoeg. “Dit wordt een bergingsoperatie”, verzucht Van der Meer. “De kans dat je een persoon met zo weinig water op zak nu nog levend terugvindt is nihil. Dus ga je ook letten op andere kenmerken, zoals roofvogels en geursporen.”

Zaterdag 30 juli

Zaterdagochtend volgt nog een verwoede poging , maar de zoektocht wordt die middag officieel beëindigd. Toch zit dit het commandant Curmil en een aantal Nederlandse mariniers niet lekker. “De eerste avond hebben we bij de berg Ceru Bientu gezocht, maar niets gevonden. Tóch hielden we er een vreemd gevoel aan over.”

Twee mariniers besluiten nog een keer terug te keren. En dat is maar goed ook. De mannen ruiken op een bepaalde plek een indringende geur. De politie wordt gealarmeerd en niet veel later wordt er op linie gezocht. Dit keer met resultaat. Het stoffelijk overschot van Daniël wordt veertig meter naast een plek gevonden waar eerder ook al is gezocht. Hemelsbreed anderhalve kilometer van het appartement waar hij en z’n gezin verbleven. 

Omdat het buiten al begint te schemeren vinden de reddingswerkers het te riskant om de berging diezelfde avond nog uit te voeren. Ze besluiten op zondag verder te gaan.

Zondag 31 juli

De berging wordt uitgevoerd door de mannen van 102 Constructiecompagnie, naast de verkenners en inlichtingeneenheid, onderdeel van de CidW. “Het bergen van lichamen is niet hun hoofdtaak, maar ze hebben wel het materiaal en de kennis om moeilijk toegankelijke gebieden bereikbaar te maken. In dit geval een moeilijk bereikbare greppel, dichtbegroeid met struiken en cactussen”, verduidelijkt Van der Meer.  

Wat er is gebeurd blijft een raadsel. In de omgeving van de vindplaats is de natuur nog in tact. Slechts een paar cactussen en wat takjes zijn afgebroken. Heeft Daniël iets verkeerds gegeten, is hij verdwaald, of kreeg hij een delier? Is hij op zoek gegaan naar water of speelde er een heel ander scenario? Het is in ieder geval geen pad waar veel mensen komen. “Je moet een geoefend hiker zijn", weet majoor Baan. "De laatste jaren is veel regen gevallen. Daardoor is het eiland prachtig groen, maar ook zeer dichtbegroeid. Het is als een jungle en dat verwachten velen niet.”