Tekst kapitein Charlotte Snel
Foto sergeant Jasper Verolme

‘We werden overal gevolgd’

Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Maar het verhaal áchter de foto is vaak minstens zo interessant. In de Defensiekrant blikken militair fotografen van het Mediacentrum Defensie terug op hun meest bijzondere plaat. Deze week waant sergeant Jasper Verolme zich terug in de tijd in het kleurrijke Cuba.

“Ik moet altijd lachen als ik deze foto zie. Hij is gemaakt in november 2018 in Havana, Cuba. Ik was daar samen met een redacteur en cameraman om het havenbezoek van Zr.Ms. Friesland vast te leggen. Een héél bijzondere ervaring.

’Alsof je bij je communistische oma op bezoek gaat’

Papierwerk

Wij vlogen als mediateam vijf dagen in. Dat klinkt simpel, maar er gingen weken van voorbereiding aan vooraf. Op het Cubaanse consulaat in Rotterdam moesten we van alles regelen. Een hele ervaring an sich. We gingen een deur door en stonden voor ons gevoel al ín Cuba. Er stond een groot standbeeld van een communistisch leider, er hing vergeelde kunst aan de muur. De boeken en reisgidsen op tafel; alles was gedateerd. Alsof je bij je communistische oma op bezoek gaat.

Déjà-vu

Dat gevoel van déjà-vu is gedurende de trip niet meer verdwenen. Cuba was alles wat ik had verwacht en meer. Er is vrijwel geen internet, de auto’s en huizen zijn oud, de basisvoorzieningen primitief. Net een jaren tachtig film. 

Na aankomst moesten we gelijk langs het ‘nationale perscentrum’ voor een perskaart die we te allen tijden zichtbaar moesten dragen. Dat bleek al snel tegen ons te werken, want door die kaart gingen letterlijk alle deuren dicht. Zo wilden we wat drinken in een hotel en stapten de lift in. Zo’n oude, klassieke met harmonicadeuren. De liftboy keek ons aan, zag die perskaart om onze nek en verdween. Een paar minuten later stonden we weer in de lobby en hing er een slot aan de deur van die lift. Daar waren we als journalist dus niet welkom.

Dit ging eigenlijk de rest van de trip zo door. Het was niet te missen dat we onder toezicht stonden. We werden overal gevolgd. Klinkt heftig, maar voor mij maakte dat de ervaring eigenlijk nog leuker. Het hoort er gewoon bij. 

‘Een van de weinige foto’s van mezelf die thuis aan de muur hangt’

Kleurrijk

Op de tweede dag namen we een taxi naar de haven om de aankomst van Zr.Ms. Friesland vast te leggen. Een hypermodern schip in verhouding met alles wat je om je heen ziet. Dat leverde sowieso mooi beeld op, zeker op die vette plek daar midden in Havana. 

In de daaropvolgende dagen trokken we met de bemanning op. We kregen een tour langs alle Cubaanse musea en ontvingen Cubaanse marinecollega’s aan boord. Voor hun een complete cultuurshock. Zo’n modern schip, mét wifi! 

Allemaal samen

De foto in deze rubriek heb ik gemaakt toen we terug zouden gaan naar het hotel. Op het moment dat ik de foto nam reed die knalgroene auto voorbij en stapte dat stel uit de taxi. Zij helemaal in het rood. Het kwam allemaal samen. 

Voor mij is dit Cuba, gevangen in één beeld. Het kleurrijke, de oude auto’s, die jongen in de auto die net wat mysterieus tussendoor kijkt. Maar ook de lachende vrouw. Het geheimzinnige, het vrolijke. Het zit er allemaal in. En hoe langer je kijkt, hoe meer je het verval ziet. 

‘Dit is Cuba, gevangen in één beeld’

Visitekaartje

Het flitsbezoek aan Cuba viel precies tussen een trip naar Australië en de Verenigde Staten. Daardoor was ik deze foto eigenlijk al vergeten, totdat hij vorig jaar voor op de kalender van Damen Shipyards stond. Op papier knalden die kleuren er nog meer uit. 

Vrij snel daarna heb ik ‘m zelf ook afgedrukt. Het is een van de weinige foto’s van mezelf die thuis aan de muur hangt. De foto, de hele trip. Het was bizar en fantastisch tegelijk.