Tekst Leo de Rooij en Henny de Boer
Foto Foto en video: sergeant-1 Eva Klijn en sergeant-majoor Arnoud Schoor

Grebbeberg Masters draait om samen weggaan en samen terugkomen

De Grebbeberg Masters, hét sportevenement voor en door gewonde militairen, trok dit jaar in Rhenen een recordaantal van 1750 deelnemers. Daags nadat 2 collega’s omkwamen in Mali en een ander zwaargewond raakte, kreeg het sportieve evenement daardoor een wel zeer actuele lading.

Brigadegeneraal Jan Swillens, commandant van de organiserende 43 Gemechaniseerde Brigade: “De vraag werd gesteld of dit evenement door kon gaan. Mijn antwoord was kort. De mensen in Mali gaan door met de missie en wij gaan ook door.” 

Veteraan Ton van den Oetelaar: “Belangrijk is dat we als gewonden met elkaar iets positiefs doen.”

Tijdens een indrukwekkend bijzonder appel hielden de aanwezigen een minuut stilte. Commandant Landstrijdkrachten luitenant-generaal Leo Beulen: "Wij weten allen dat risico's bij ons vak horen en dat die niet voor 100% zijn uit te sluiten. Maar als het dan mis gaat, voelen we dat allemaal. De landmacht gaat echter door wanneer het moeilijk is.”

Tijdens de Grebbeberg Masters wordt geld ingezameld voor gewonde veteranen. Dit jaar waren dat de Samenwerkende Veteranenontmoetingscentra en de Fietstocht door militairen met PTSS van de Noordkaap naar Doorn. Zij mochten ruim 14.000 euro verdelen.

Hardlopers geven alles wat ze in huis hebben

Ton van den Oetelaar – ‘Op deze dag doet de massale steun je gewoon goed’

Doorgaan wanneer het moeilijk is, doen ook de deelnemers aan de 4e editie van het evenement in recreatiegebied De Kwintelooijen. Zoals Ton van den Oetelaar, een veteraan die na zijn uitzending in ’93 naar Sarajevo lijdt aan PTSS. Als lid van het Wounded Warriors Cycling Team onderschrijft Ton het belang van een dag als deze. “Belangrijk is dat we als gewonden met elkaar iets positiefs doen. Laten zien dat we toch nog tot veel in staat zijn om zo anderen te motiveren in beweging te komen. Erkenning en waardering blijft voor ons erg belangrijk. Op deze dag doet de massale steun je gewoon goed, je voelt je niet in de steek gelaten. We horen er weer even bij, hebben een dag het gevoel samen met de operationele collega’s weer een dag bij ‘de baas’ te horen. En dat voelt goed!”

Robert van der Horst – ‘Het evenement draait om samen weggaan en samen terugkomen’

Ook ex- Joegoslavië-veteraan en PTSS-patiënt Robert van der Holst (43) uit Renkum stapte op de fiets. “Het is bijzonder om de rit van 35 kilometer volledig uit te fietsen met 45 gewonde (ex-)militairen. Ondanks onze verwondingen hebben wij het positieve in het leven teruggevonden. De Grebbeberg Masters draait niet om in recordtijd finishen, maar om samen weggaan en samen terugkomen, net als bij missies. Het is heel speciaal om tijdens het evenement contact te hebben met oud-collega’s en militairen in actieve dienst. Verder ben ik als bestuurslid van Wounded Warriors ontzettend blij met de 7000 euro voor de fietstocht van Noordkaap naar Doorn, volgend jaar. Onze stichting probeert zieke veteranen en militairen weer van de bank te krijgen. We zijn de gulle gevers erg dankbaar voor hun gift!” 

Na afloop van het evenement overhandigt brigadegeneraal Jan Swillens de beide cheques van ruim 7.000 euro.

Edwin de Wolf – ‘Gewond, maar niet verslagen’

Het evenement was helemaal fantastisch, zegt ook manager Orthopedie Techniek Edwin de Wolf van het Militair Revalidatie Centrum in Doorn enthousiast. Hij deed alweer voor de 4e keer mee. De Wolf verloor in ’94 zijn linkerbeen tot boven de knie door een landmijn in Srebrenica. Dankzij een bionische beenprothese kan hij gewoon werken. Bij de Grebbeberg Masters zat hij op de fiets. “Fietsen is mijn passie. En deze ervaring was helemaal geweldig. Met de gewonde militairen gingen we samen de startlijn en de finish over, allemaal in hetzelfde shirt. Samen uit, samen thuis. Het gros van de gewonden werkt niet meer bij ‘de baas’. Vooral voor hen is zo’n dag zo belangrijk. Ze krijgen het gevoel dat hun inzet wordt gewaardeerd en dat ze niet vergeten zijn. Ze waarderen het enorm dat de landmacht geld en tijd in hen investeert. Ze zijn gewond maar niet verslagen en gaan écht door waar anderen stoppen. Die motto’s komen ontzettend mooi bij elkaar op deze dag. Ik hoop dat deze waardevolle traditie nog jaren voortduurt.”