Tekst KAP Jaap Wolting
Foto KPL-1 Jeffrey van Dijk, KPL-1 Eljoenai Ranoe
Flora en fauna lusten je rauw
11 Luchtmobiele Brigade organiseert dit jaar de jungletraining in Suriname. De oefening, die plaatsvindt bij de Saramacca-rivier, vergt het uiterste van de deelnemers. Niet voor niets menen veel kenners dat er voor militairen niets zwaarder is dan vechten in de jungle. Luchtmobiele infanteristen en mariniers nemen het op tegen oefenvijand, hitte, vocht… en dieren en planten die hen rauw lusten.
Ook genisten leveren een ontzettend waardevolle bijdrage aan het verblijf van Nederlandse militairen in Suriname. Ze herstellen gebouwen, repareren het riool, fiksen lekkages… en dat allemaal met beperkte middelen. … en zoals altijd gaat het werk van deze ondersteuners altijd door en zijn ook zij bepaald niet gewend aan de klimatologische uitdagingen die Suriname hen voorschotelt. Een van de deelnemers boert in alle hectiek van de oefening iets door naar zijn maten. De jungletraining vindt plaats in de omgeving van Kamp Ayoko en Monsanto. De Saramacca stroomt er langs, en de dorpen Pikin Saron en Kwakoegron liggen vlak in de buurt. Soldaat 1 Bjarne (niet op de foto, red.): ‘Het terrein is lastig, maar ook prachtig. De natuur is hier heel anders dan in Nederland, echt heel mooi. Je kunt zomaar een slang voorbij zien komen, dat is vet. Maar soms ben je ook echt helemaal klaar met al die lianen en bomen waar je overheen moet stappen. Beetje dubbelop dus, maar vooral mooi. Meer mooi.’ De onderwerpen die tijdens de jungletraining de revue passeren zijn eindeloos. Want natuurlijk is het niet alleen het verplaatsen of knokken in de jungle, maar moet je bijvoorbeeld ook zorgen dat je je rust kunt pakken. Als de hemelsluizen zich openen – en stortregenen kan het daar! – is het wel net zo prettig als je geïmproviseerde onderkomen voldoet aan je eisen. Soldaat-1 Chris (niet op de foto, red.): “Je zweet je een ongeluk en het is echt heel zwaar. Wel is het een hele mooie training voor jezelf. Op veel vlakken word je hier gewoon echt een hele goede militair van, omdat je wordt gedwongen om je drills goed toe te passen. Anders word je keihard afgestraft, wat maakt dat er een extra, mentale component aan zit.” Survivallessen. Daar draait het natuurlijk om. Een onderdeel dat standaard op het programma staat is uiteraard het maken van vuur met een ‘vuurstick’. Heb je altijd een aansteker of lucifers gebruikt om er warmpjes bij te zitten, is dat best even lastig. Des te mooier als je vonken weten te transformeren tot vlammen! Sergeant-1 Dominique: “De laatste jaren zijn we steeds groter gaan trainen. Nu bij de jungletraining is het weer veel kleiner en dan merk je dat je bent aangewezen op de enkele vent en het team. Dan zie je dat niveau 1 en 2 extreem belangrijk zijn om jezelf inzetbaar te houden.” Loopt je eenheid in een hinderlaag en krijg je te maken met gewonden terwijl je inmiddels ook niet meer zo goed weet waar je je ook al weer bevond? Dan wil je kunnen terugvallen op je navigatie-skills… en is het fijn als je weet hoe je het makkelijkst gewonde maten verplaatst in de jungle. De deelnemers aan de oefening verblijven voor het grootste deel van de training in de jungle en op kamp Ayoko. Naast Nederlandse Rode Baretten en mariniers klikken ook buitenlandse militairen van het US Marine Corps, 101 Air Assault Division en het Vreemdelingenlegioen aan. Soldaten van 11 Charlie ‘Tijger’-compagnie maken zich gereed om de jungle weer in te gaan. De militairen nemen de vuurwapens uit hun gebruikelijke uitrusting mee. Denk hierbij aan Colt en Glock. Voor het verplaatsen door de jungle beschikken ze natuurlijk ook over machetes. Soldaat-1 Bjarne (niet op de foto, red.): 'Ik heb geleerd dat je vaak toch wel door kan gaan, ook al denk je dat je te moe bent. Ik dacht telkens: morgen zal het vast niet zwaarder worden dan vandaag, want vandaag was het al heel zwaar. En dan wordt het de volgende dag toch nog zwaarder. Maar, je doet het alsnog, want je gaat wel gewoon voorwaarts met de mannen.’