04

Dit artikel hoort bij: Landmacht 10

Warrior Mindset voornaamste thema

Tekst Andre Twigt
Foto SM Sjoerd Hilckmann, SGT Gregory Freni

NOOC: ‘Zorg dat je er klaar voor bent’

Met het verder escalerende conflict in Oekraïne moet ook Nederland zich voorbereiden op oorlog. De recent gehouden Nationale Onderofficiers Conferentie (NOOC) gaf de 800 deelnemers hierover stof tot nadenken. “Het is dichterbij dan we denken”, betoogde Commandant der Strijdkrachten generaal Onno Eichelsheim. “Zorg dat je er in alle opzichten klaar voor bent”, refereerde de hoogste militair aan de ‘warrior mindset’.

de zaal met deelnemers van bovenaf gezien
Voor het eerst tijdens de NOOC waren ook burgermedewerkers van vergelijkbare schaal en aspirant-onderofficieren uitgenodigd.

De CDS was een van de sprekers tijdens de NOOC, die werd gehouden in het evenementencomplex Hart van Holland in Nijkerk. De hoogste militair maakte in klare taal duidelijk dat ‘wat er op ons afkomt’ weleens bepalend kan zijn voor hoe ons voortbestaan in het vrije westen eruit gaat zien. Om beter voorbereid te zijn op een conflict met Rusland, werden de genodigden van alle krijgsmachtdelen een dag lang ondergedompeld in de warrior mindset.

Want hoe kweek je een krijgersmentaliteit om bij nood- of stresssituaties adequaat te reageren en de juiste beslissingen te nemen? Voor de dames en heren in de theaterzaal was dat een belangrijke vraag. Als ruggengraat van de krijgsmacht zijn zij voor het overgrote deel verantwoordelijk voor het opleiden en trainen van de troepen.

Al discussiërend bleek dat de opvattingen over wat de warrior mindset nu precies voor iedere militair persoonlijk inhoudt nogal uiteenliepen. In onderstaande kadertjes gaan onderofficieren die de NOOC bijwoonden in op hoe zij tegen deze mindset aankijken.

CDS Eichelsheim geflankeerd door krijgsmacht-adjudant Mark Veraart.
Commandant der Strijdkrachten generaal Onno Eichelsheim drukte eenieder op het hart dat ‘wat er op ons afkomt’ weleens bepalend zou kunnen zijn voor hoe ons voortbestaan als vrije westen eruit gaat zien.

Op de kaart zetten

Op de jaarlijks gehouden NOOC was een uiteenzetting van 2 specialisten van het Defensie Cyber Commando eveneens de moeite van het beluisteren waard. Onderwerp was ‘Het is oorlog en niemand die het ziet’, verwijzend naar de vrijwel dagelijkse cyberaanvallen van met name China en Rusland. Ook was er een interessante presentatie over veranderende gewondenzorg in oorlogsgebied.

Voor het eerst tijdens de NOOC waren ook burgermedewerkers van vergelijkbare schaal en aspirant-onderofficieren uitgenodigd. Het belang om een zo breed mogelijke delegatie defensiemedewerkers uit te nodigen, onderstreepte krijgsmachtadjudant Mark Veraart in zijn voorwoord. Daarin stelde hij dat de NOOC zowel de onderofficieren als de burgermedewerkers op de kaart wil zetten. “De NOOC onderstreept het belang van hun werk en welke rol ze in de operatie ook spelen”, aldus de hoogste onderofficier. 

‘Ik weet wat doortastend handelen is’

Naam: Adjudant-instructeur Xander ten Brink

Werkzaam bij: Militair Revalidatie Centrum Doorn (MRC)

een portretfoto van Xander ten Brink.

“Als medewerker interne dienst ben ik onder meer belast met het begeleiden van het onderhoud aan de gebouwen en de keuring van medische apparatuur. Daarbij doe ik het vergunningsstelsel voor nieuwbouw en ben ik veiligheidsfunctionaris. De warrior mindset op mezelf betrekken, vind ik lastig. Ik zit aan de kant van de vredesbedrijfsvoering. Daarbij heb ik vanwege mijn ziekte operationele beperkingen.

Wel heb ik bij de baas genoeg meegemaakt om te weten wat de warrior mindset inhoudt. In de 14 keer dat ik ben uitgezonden, maakte ik het nodige mee. In Bosnië werd mijn voertuig geraakt door een mortiergranaat. Dankzij de geïnstalleerde pantsermodule kwam ik er zonder al teveel kleerscheuren van af. In Kosovo heb ik meerdere massagraven geopend en onderzocht. Laten we het erop houden dat ik weet wat doortastend handelen is wanneer de kogels je om de oren vliegen.

Mogelijk wordt de bestemming van het MRC onder hoofdtaak 1 gewijzigd in die van noodhospitaal met capaciteit voor extra revalidatieplaatsen. Voor mij levert die verschuiving meer werk op. Het zou kunnen dat het MRC dan over meerdere locaties wordt verspreid en dat niet meer benodigde gebouwen worden afgestoten. Het is niet te hopen, maar ik juich het toe dat we ons voortvarend op oorlog voorbereiden. Ten slotte zijn we allemaal voor het ‘echie’ bij Defensie gegaan.”

‘Uitdagingen niet uit de weg gaan’

Naam: Adjudant Gil Carrilho

Werkzaam bij: Directie Operaties J4 (Logistiek)

een portretfoto van Gil Carrilho.

“Als senior stafonderofficier bij de Afdeling Verplaatsing Current in Den Haag verzorg ik met mijn collega’s het transport van personeel en vracht naar missiegebieden. Op dit moment zijn wij vooral druk met Althea in Bosnië, de eFP in Litouwen, enkele kleine missies in onder meer het Midden-Oosten, de NAVO-missie in Irak en individuele uitzendingen.

De warrior mindset ervaar je bij dit werk niet zo sterk als in een tactische setting. Bij de Haagse staven voel je vooral een sterke persoonlijke verantwoording. Stel je je professioneel op, voel je je verbonden en ga je uitdagingen niet uit de weg. Ook moet je soms een lange adem hebben. Wij verplaatsen collega’s en vracht over land, over zee en door de lucht. Bij veel opdrachten ervaren we hick-ups, die deels te maken hebben met regelgeving. Zo zijn er landen die omwille van de neutraliteit geen militaire transporten over hun grondgebied toestaan. Vooral in het Midden-Oosten is dat een probleem. Er is ons veel aan gelegen mensen en spullen via alternatieve routes toch op hun bestemming te krijgen.

Ik mag van geluk spreken dat ik tijdens mijn uitzending naar Afghanistan niet al te stressvolle situaties heb meegemaakt. Hoe dan ook word je je tijdens zo’n periode bewust dat dingen mis kunnen gaan. Dat wakkert je warrior mindset zonder meer aan.”

‘Bereid zijn risico’s te nemen’

Naam: Schooladjudant-instructeur Bas Smit

Werkzaam bij: School Luchtmobiel

“Ik moest er even over nadenken en kwam tot de conclusie dat ik de warrior mindset heb. Ik ben in september 1993 opgekomen bij 11 Luchtmobiele Brigade. Hier ben ik als militair gevormd. Het is een vechtbrigade, die te velde sterk op zichzelf is aangewezen.

De warrior mindset wordt er dan ook vanaf het begin ingepompt. Vooral in Afghanistan, waar je dik 4 maanden te maken had met constante vijanddreiging, werd je gevechtsbereidheid op de proef gesteld. Oneliners als ‘doorgaan waar anderen stoppen’ verworden bij zo’n uitzending een vanzelfsprekendheid. Als Rode Baret mag er meer van je gevraagd worden. Constant hou je je ambitie en visie in het oog. Je werkt er naartoe.

Op de School Luchtmobiel leidden we infanteristen tot voor kort vooral taakgericht op. Onder hoofdtaak 1 letten we hierbij nog sterker op houding en gedrag. Als we straks een vent de operatie insturen, moeten we zeker weten dat ‘ie bereid is risico’s te nemen, terwijl hij weet dat dat levensgevaarlijk is. Boven alles willen we betrouwbare soldaten afleveren.

Puntje is wel dat het organiseren van oefeningen nu nog teveel moeite kost. Zo neemt klasse 5 aanvragen teveel tijd in beslag. We moeten echt af van regeltjes die we in een andere tijd vaak zelf hebben verzonnen.”

‘Naar een hoger niveau tillen’

Naam: Landmacht-adjudant Cees Bielander

Werkzaam bij: Commando Landstrijdkrachten 

Cees Bielander

"Ooit sprak ik de krijgsmachtadjudant van Oekraïne. Hij vertelde mij dat de wil om te winnen en onderofficieren het verschil maken tijdens warfighting. Bij de KL kunnen onderofficieren onder moeilijke omstandigheden zelfstandig, in de geest van de commandant hun opdracht uitvoeren. Dit hebben we allang bewezen tijdens alle missies die we uitgevoerd hebben.

Echter; je voorbereiden op een grootschalig conflict is iets geheel anders. Hierbij zullen we alle ervaring nodig hebben en daarbij onze talenten verder moeten uitbouwen. Het optreden kenmerkt zich door onzekerheid hoe lang het gaat duren. Wachten op wat komen gaat, maar te allen tijde scherp blijven. Nooit verzaken. Ook niet onder omstandigheden waarin veel doden en gewonden vallen. Of wanneer je beschoten wordt door zware artillerie onder CBRN-omstandigheden. Ook dan moet je leiding blijven geven aan je groep, die wellicht gedeeltelijk uit dienjaar-collega’s bestaat.

Dat is wat van ons gevraagd wordt. Dit vereist discipline, verantwoordelijkheid en training. Alles wat ik benoem, zit reeds in ons pakket. We zullen het alleen naar een hoger level moeten tillen. Ik heb er alle vertrouwen in dat de opdracht die voor ons ligt ons is toevertrouwd.

de CDS die vragen uit het publiek beantwoordt.