‘Defensie en boksen zijn natuurlijke partners’
Fysieke pijn is er nauwelijks, maar de nederlaag in de finale van het Nationaal Kampioenschap boksen, afgelopen zondag in Den Haag, dreunt nog na in het hoofd van Daniël Minten. “Het zit diep; ik was er zeker van dat ik de betere was”, zegt de topsporter én adviseur bedrijfsvoering bij het Commando Materieel en IT (COMMIT) in Utrecht.
Tekst: Evert Brouwer | Foto: privécollectie Daniël Minten
De nationale titel had de bekroning moeten zijn van een topjaar voor Minten. Krap een maand geleden stond hij in zijn klasse (tot 80 kilo) nog op de hoogste trede bij het prestigieuze King of the Ring-toernooi in Zweden. “Die titel telt écht in de bokswereld”, weet ook de trainer-coach van het Nationaal Militair Team, wachtmeester der eerste klasse (Koninklijke Marechaussee) Hüsnü Koçabas.
‘Ik heb me afgevraagd of ik gelukkig werd van alleen maar boksen’
De 29-jarige Minten is sinds anderhalf jaar in dienst van Defensie, waarmee in feite twee jongensdromen zijn uitgekomen. Het begint als de 14-jarige, kleine en ietwat onzekere Minten zich meldt bij boksschool Seconds Out in zijn woonplaats Almere. “Mijn vader heeft wel gebokst en dacht dat het goed voor mijn zelfvertrouwen zou zijn. Mijn moeder was er eerst zwaar op tegen. Als er boksen op televisie was, ging de tv uit. Maar inmiddels is ze helemaal enthousiast.”
Dromen
Dat Minten talent heeft, staat wel vast. In 2012 en inmiddels 1.92 meter lang, weet de 17-jarige scholier het NK boksen op zijn naam te zetten. “Hij heeft zijn lengte enorm mee en kan een tegenstander goed op afstand houden”, zegt coach Koçabas. Minten ziet een mooie kans om na het behalen van zijn vmbo-diploma die andere wens te vervullen: in dienst treden als militair. “Een vacaturestop gooide toen roet in het eten. Daarna ben ik naar het Johan Cruijff College voor topsporttalent gegaan”, legt hij uit. Op stage in de Verenigde Staten weet de geboren Almeerder zich in de kijker van topcoach Buddy McGirt te boksen. “Echt een geweldige periode. Maar ik heb me toen ook wel afgevraagd of ik heel gelukkig zou worden van alleen maar boksen. Ik heb mijn dromen toen wat verlegd.”
‘Ik geef bokstraining aan mijn collega’s’
De ‘omleiding’ bestaat uit een studie Bedrijfskunde in Amsterdam, waarbij de sport trouwens niet op de achtergrond komt. Het brengt hem ertoe alsnog te solliciteren bij Defensie, nu als burgermedewerker bij COMMIT. “Toen ik was aangenomen, heb ik meteen contact gelegd met Hüsnü. Ik ken hem al heel lang en wist dat er een militaire ploeg was. De combinatie Defensie en topsport, zeker boksen, is voor mij ook een natuurlijke combinatie.
Boksen mag dan als individuele sport lijken, je komt nergens zonder een team. Ik realiseer me heel goed dat ik me gelukkig mag prijzen met een werkgever die me deze kansen biedt. Mijn collega’s leven enorm met me mee en van mijn commandant krijg ik alle ruimte, zolang ik mijn werk maar af heb. Bovendien geef ik mijn afdeling regelmatig een bokstraining. Dat zorgt ook voor verbinding. Er is dan ook geen haar op m’n hoofd die eraan denkt om een baan buiten Defensie te zoeken.”
‘Het slechte imago van boksen is geheel weggepoetst’
Beter imago
Het Nederlandse militair team is op dit moment een vrij grote, hechte ploeg van 15 mannen en drie vrouwen. De atleten krijgen ook waar nodig de ruimte van het Bureau Internationale Militaire Sport om mee te doen aan wedstrijden. “We hebben best veel talent binnen Defensie. Ook majoor Thessa Kossen is een nationaal kampioen en marineofficier Thomas Oomen heeft de elitestatus”, schetst Koçabas. “Ze kunnen jammer genoeg niet aan elk toernooi meedoen, want iedereen heeft het op dit moment heel erg druk.”
Boksen staat weer positief in de aandacht. “De wedstrijd tussen Jake Paul en Mike Tyson heb ik zelf niet gekeken”, bekent Minten, “maar het heeft de sport wel weer aandacht opgeleverd en daar gaat het om.” Het slechte imago dat er enkele jaren om het boksen heeft gehangen, is weggepoetst. Daar zijn Minten en Koçabas het wel over eens. “Je ziet dat boksen steeds meer onderdeel uitmaakt van fitness trainingen. Je kunt de sport dus ook beoefenen zonder klappen tegen je hoofd te krijgen”, vindt Minten.
'Die nationale titel wil ik nog een keer halen’
Nieuwe kansen
Die klappen van tegenstander Maurits Prosman (Kamikaze Warriors, Den Haag) van het NK van zondag voelt hij dan niet meer, de zilveren plak na de 3-2 nederlaag heeft voor Minten op dit moment nauwelijks waarde. “De eerste twee ronden waren echt voor mij”, zegt hij sip.
Maar niet te lang getreurd, want 2025 staat alweer voor de deur met nieuwe kansen. Voor de militaire wereldspelen of een militair WK wil Minten zich de status van reservist aanmeten. “Voorlopig is dat niet nodig, want vanwege de deelname van Rusland doet ons land daaraan niet mee.”
Wel is er een (jaarlijks) toernooi in Warendorf (Duitsland) en ook nog een in Frankrijk. En zien we hem weer terug op het NK 2025? “Daarover moet ik goed nadenken. Het moet passen in je leven; met vrienden, familie, werk. Je moet enorm veel laten om goed te zijn op zo’n toernooi. Maar het brandt natuurlijk wel in me dat ik die nationale titel nog een keer wil halen na de teleurstelling van zondag.”
