Draagvlak vergroten voor de krijgsmacht
De Nationale Taptoe vormde opnieuw een imposant militair muziekspektakel. De ondertoon was ditmaal serieus met de ‘viering’ van 75 jaar NAVO. Zo’n twintigduizend liefhebbers waren, soms van heinde en verre, naar de Rotterdamse Ahoy gekomen om het mee te maken.
Tekst: Jopke Rozenberg - van Lisdonk | Foto's: Louis Meulstee
Geweren die met uiterste precisie door de lucht vliegen. Orkesten die niet in een rechte lijn marcheren, maar volgens een uitgekiende choreografie kriskras in allerlei patronen over de vloer bewegen. Nummers als Top Gun Anthem en Elton John’s I’m Still Standing. Stuk voor stuk maken ze de show tot een spectaculair schouwspel. Niet gek dat het evenement volle zalen trekt. De vijf shows, waarvan één speciaal voor veteranen, zijn op twee na helemaal uitverkocht.
Draagvlak voor de krijgsmacht
Maar past een militair muziekevenement als dit wel in een tijd waarin de wereld in brand staat? Juíst wel, denkt medeorganisator luitenant-kolonel buiten dienst Felix Lemmens. Hij draait op twee jaar na al vijftig jaar mee in de organisatie van het festijn. “De Taptoe toont niet alleen de veelzijdigheid van de militaire muziek, maar is ook een middel om het draagvlak voor de krijgsmacht te vergroten onder een breed publiek”, vertelt hij.
Hits die herinneren aan kameraadschap
Twee jaar geleden bedacht het taptoeteam dat deze editie in het teken moest staan van het zeventig jarig bestaan van de Nationale Taptoe én 75 jaar NAVO. Top-40 hits uit vervlogen tijden die menig militair herinneren aan zijn diensttijd, met kameraadschap en missies naar verre oorden, vormen de kern van de show. Op de immens grote videowall schieten historische beelden van defensiematerieel, missies en de (oprichting van de) NAVO voorbij. Lemmens: “Aan de huidige veiligheidssituatie in de wereld besteden we geen specifieke aandacht. Maar we zijn ervan overtuigd dat het publiek zelf die link wel legt en daarmee ook het belang van de krijgsmacht ziet. We gaan in beeld of gesproken tekst ook niet in op het nut van de NAVO. De beelden en de muziek spreken voor zich.”
Publieke waardering
Het publiek waardeert de militaire discipline tijdens de optredens en de verwijzing naar de NAVO. “Wij hebben de oorlog nog meegemaakt”, zeggen Mart (85) en Truus (82), die de Taptoe al ruim veertig jaar steevast bezoeken. “Goed dat de NAVO onder de aandacht wordt gebracht, zeker in deze tijd. We hebben geen militaire banden, maar vinden de muziek en de discipline mooi.”
Blazers hebben ook de specifieke aandacht van Pleun (11, trombonist) en Floor (9, klarinettist). Ze zijn er voor het eerst en vinden het schouwspel indrukwekkend. “We komen uit een blazersfamilie”, licht hun moeder toe, die de Taptoe al drie keer bezocht. “Mijn man en ik vonden het tijd ze hier eens mee naartoe te nemen.” Als het aan de meiden ligt, gaan ze volgend jaar weer.
Adembenemend tafereel
Als elk jaar heeft de organisatie buitenlandse (militaire) musici uitgenodigd voor een optreden. Ter ere van 75 jaar NAVO is zodoende het wereldberoemde USAF Honor Guard Drill Team uit de Verenigde Staten te zien, als vertegenwoordiger van het grootste NAVO-lid. De geweerexercities vormen een adembenemend tafereel. Het recent tot het bondgenootschap toegetreden Finland is vertegenwoordig door The Guards Band of the Finnish Defence Forces.
Dance, pipes and drums
Een andere bijzondere act is die van de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso die samen optreedt met The International Tattoo Highland Dance Team en The International Tattoo Pipes and Drums. Met z’n drieën zetten ze een waar spektakel neer.
Experimenteel met traditionele en moderne elementen
Vrouwen bij Defensie
Dat doen ook de Fanfare Bereden Wapens en de Regimentsfanfare Garde Grenadiers en Jagers. Zij delen de vloer met zangeres Maria Franz (bekend van de Deense experimentele folk band Heilung), de Londense celliste Jo Quail (die tevens het stuk componeerde), het Rotterdamse koor MAZE Voices en een aantal extra slagwerkers. De experimentele show heeft een totaal andere sound dan de andere optredens. Het mengen van traditionele en moderne elementen staat centraal. Ook willen ze symbolisch de erkenning van vrouwen bij Defensie onderstrepen. Hetzelfde geldt voor de waarden respect, inclusiviteit, eenheid en vooruitgang.
Ode aan uitgefaseerd jachtvliegtuig
Het Orkest Koninklijke Luchtmacht brengt met haar optreden een ode aan de vorige week uitgefaseerde F-16. Vanaf een echt jachtvliegtuig opent de gitarist de show door de wereldberoemde theme song van Top Gun (geschreven door Harold Faltermeyer) in te zetten. Alle muzikanten zijn voor de gelegenheid in vliegeroverall gestoken en voeren spelend een hele choreografie uit rondom het toestel. Ze rijgen het ene legendarische nummer aan het andere, zoals Brothers in Arms (Dire Straits), Eye of the Tiger (Survivor) en Paint it Black (Rolling Stones).
Op de bonnefooi
Last-minute bezoekster Rita (64) uit Alphen aan den Rijn is blij dat ze het op de valreep allemaal mee mag maken. “Ik hoorde gisteren op de radio iemand enthousiast over de Taptoe vertellen. Daar wil ik ook heen, dacht ik, en belde of er nog kaarten waren voor de zaterdagmiddag. Uitverkocht, kreeg ik te horen. Toen ben ik op de bonnefooi naar Ahoy gereden, in de hoop om aan de kassa toch nog een kaartje te krijgen. En verhip, de kassamedewerker vond nog een plaatsje, op de hoofdtribune nog wel! Ik vond het prachtig; die militaire discipline…; zo divers en toch op elkaar afgestemd. De doedelzakken, die geweren van de Amerikanen en, oh ja, die echte F-16. Supermooi!”