Tekst Jack Oosthoek
Foto archief Walter Kers
“Ik kreeg waterige ogen”
Een onderscheiding is één en al emotie. Veel mensen die er één krijgen, dus ook CDC'ers, ondergaan de uitreiking ogenschijnlijk nuchter. Maar dat is slechts schone schijn, zoals tijdens de jongste lintjesregen opnieuw bleek. Geharnaste militairen en burgers vielen wel degelijk ten prooi aan emotie. Waardoor komt dat? Het verhaal van twee ervaringsdeskundigen, schipper Walter Kers en luitenant-kolonel b.d. Jacques Brijl.
“Er schoten allerlei gedachten door me heen. Waarom ik?”
Kers was jarenlang krijgsmachtdeeladjudant van het Commando Zeestrijdkrachten. Ruim een jaar geleden gaf hij het stokje over aan zijn opvolger en werd medewerker Communicatie en Voorlichting van het Veteraneninstituut in Doorn. In december zwaait hij af met Functioneel Leeftijdsontslag.
Allerlei gedachten
In april werd Kers benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau met de
Zwaarden. Minister Jeanine Hennis-Plasschaert speldde hem de bijbehorende
versierselen op. “Ik weet niet precies wat het was, maar ik kreeg waterige
ogen”, blikt Kers terug. “Er schoten allerlei gedachten door me heen. Waarom ik?
Er zijn mensen die eerder in aanmerking komen voor een koninklijke
onderscheiding. Je doet je werk ook niet om een koninklijke onderscheiding te
krijgen. Die overkomt je gewoon.”
Uitmuntende wijze
Misschien raakte hij ook wel geëmotioneerd door de lovende woorden van de
minister. Zij kenschetste hem als een zeeman in hart en nieren, als een vakman
en een natuurlijk leider. “U heeft het belang van de onderofficier in de
krijgsmacht op uitmuntende wijze onder de aandacht weten te brengen.”
Vertrouwd en gesteund
Dat zijn onderscheiding de kroon op zijn marineloopbaan is; de ultieme
schouderklop voor al het werk dat hij deed, ontroerde Kers ook. Overigens dankt
hij het eerbewijs volgens eigen zeggen ook aan zijn voormalige commandanten,
zijn collega’s en het personeel dat onder hem werkte. “Iedereen, van hoog tot
laag, heeft me altijd vertrouwd en gesteund.”
“Iedereen, van hoog tot laag, heeft me altijd vertrouwd en gesteund”
Mix van gevoelens
Er is nog een reden voor de emoties van de 52-jarige. Zijn koninklijke
onderscheiding luidde toch het einde in van zijn marineloopbaan die 36 jaar
geleden begon. “Aan de andere kant”, stelt hij nuchter, “wist ik altijd al dat
ik een keer met leeftijdsontslag zou gaan.” Is het dan toch de eer van een
onderscheiding die emoties opwekt? De erkenning van iemands kwaliteiten? Het zal
wel een mix van gevoelens zijn. Gedecoreerden hebben zo hun eigen verhaal.
Waardering en erkenning
Ook voor de familie van de gedecoreerde betekent een onderscheiding emotie.
“Ouders”, weet Kers, “vinden het uiteraard leuk als hun kind slaagt in het leven
en een onderscheiding krijgt. De mijne zijn ontzettend trots op hun zoon.
Natuurlijk is mijn vrouw ook trots op me. Zoveel waardering en erkenning voor
háár echtgenoot... “
Onzin
Soms weigert iemand een lintje, met alle trammelant van dien. Volgens Kers
getuigt dat van weinig respect voor degene die zoveel moeite heeft gedaan om de
persoon in kwestie voor te dragen. En voor wie denkt dat een koninklijke
onderscheiding aanzien, misschien wel status, geeft, wat dat ook mag inhouden?
Onzin, vindt Kers. “Ik heb dan wel een koninklijke onderscheiding, bij de
supermarkt sluit ik bij de kassa gewoon achter aan in de rij.”
Imposante collectie
Walter Kers beschikt over nog meer onderscheidingen. Vier medailles voor een uitzending (twee maal Adriatische Zee, één keer Balkan, één keer Afghanistan), evenzoveel NAVO-medailles en de inhuldigingsmedaille voor zijn inzet tijdens de kroning van koning Willem Alexander. Verder bezit hij de marinemedaille voor langdurige operationele dienst, de medaille voor 36 jaar langdurige, eerlijke en trouwe militaire dienst en - om volledig te zijn - twee Vierdaagse medailles.
Meer informatie op www.defensie.nl> Organisatie > Commando DienstenCentra > Divisie Personeel en Organisatie Defensie > Uitvoeringsbedrijf Veteranen, Reservisten en Decoraties.
